Mevrouw Houtman raakte de weg kwijt en vroeg om hulp

dinsdag, 25 oktober, 2011

Ik heb afgelopen maand, was ik een keer de weg kwijt en ik schijn vlakbij het huis te zijn geweest van mijn vriendin, waar ik naar op zoek was. Maar goed, het was [lacht] [-]. Maar ik zag een beeldje en ik denk van, hier moet het ergens zijn, maar ik was helemaal de kluts kwijt. Wat heb ik gedaan? Ik heb toen aangebeld bij een deur en gevraagd of ze die en die persoon kende. Nou, die kende ze niet. Denk van, nou, dan zit ik toch niet goed. Wat heb ik toen gedaan? [-] Toen ben ik weer teruggereden naar huis.

En wat gebeurt er op zo'n moment als je dan de weg kwijt bent?

Nou, ik vond het heel erg vervelend dat ik iets niet meer herkende, terwijl ik wist dat ik bijna op de goede plek was, maar het niet goed herkende. En dat was voor mij heel confronterend, want ik denk van, ik ken [mijn vriendin] gewoon heel goed en dat ik dan iets zie en het totaal niet herken, dat vond ik, vond ik heel vervelend. En toen ben ik op een gegeven moment ook weer naar huis gegaan. Maar ik ben later dus nog weer een keer heen geweest en toen was het geen punt. Dus dat was een momentopname, zeg maar, dat ik het niet wist.

Het weerhoudt u dus niet?

Nee, tuurlijk niet. [lacht] Nee, ik ga niet de hele dag hier een beetje binnen zitten.
Heb ik geen zin in. En als ik echt verdwaal, nou, dan zal ik wel naar een verpleeghuis moeten, denk ik, maar zover is het nog niet. Nee.

Wij gebruiken cookies op deze site om uw gebruikerservaring te verbeteren

Klik op "ik ga akkoord" om cookies toe te staan.