Josine vond het fijn dat haar man haar tijdens spannende momenten geruststelde

“Wat heel gek was, is dat hij een antenne op zijn hoofd had om ehm… ehm… zijn… hartslag te meten. En ehm… ik zag op het scherm zijn hartslag, en bij elke wee ging dat natuurlijk helemaal naar beneden, ging het weer helemaal omhoog. Dus wij zagen steeds… dat naar beneden gaan is natuurlijk heel eng. Dat we dachten: hè maar, je moet wel blijven… leven, zeg maar. Dus dat was een heel… aparte gewaarwording, dat je… Want als de wee eraan kwam, ging hij dus naar ben-… Nou ja, het… was… het samenspel was, achteraf natuurlijk, mooi. Want hij heeft… ah, ja of, ja hij leefde gewoon. Maar dat was wel een… ja, een beetje een spannend onderdeel dat ik… Mijn man zei ook op een gegeven moment: kijk maar niet, want het gaat heel… of ja, het ging gewoon steeds heel… Ja, hele diepe dalen, hele hoge pieken. Dus eh… dat, dat was wel… dat herinner ik me nog wel dat ik dat… wat spannend vond. “