Meta

De moeder van Meta Bison woonde tot eind jaren zeventig alleen in een flat. Meta merkte dat er wat aan de hand was, omdat haar moeder aan het 'redderen' was voor iedereen. Hoewel dementie nooit gediagnosticeerd werd, was het duidelijk dat haar moeder in de war was. Omdat haar moeder niet naar een verpleeghuis wilde, heeft ze samen met haar gezin besloten een huis te kopen dat in tweeën verdeeld kon worden. Haar moeder woonde in het voorhuis en het gezin woonde aan de achterkant. Gedurende elf jaar heeft haar moeder bij hen gewoond, tot aan haar overlijden.

Het was een druk bestaan voor Meta Bison. Naast de zorg voor haar moeder zorgde ze ook voor haar gezin met vier opgroeiende kinderen en was ze druk met allerlei vrijwilligerswerk onder andere voor het Oranje comité, de avondvierdaagse en het schoolbestuur. Die drukte zocht ze graag op. Door een bepaalde mate van egoïsme en dingen voor haarzelf te doen was het mogelijk de zorg vol te kunnen houden. De omgeving verklaarde haar voor gek, maar daar trok Meta Bison zich weinig van aan. Ze vindt dat er weinig begrip is voor mensen 'die de weg af en toe kwijt zijn'.

Meta Bison heeft uit een soort plichtsgevoel gekozen om voor haar moeder te zorgen. "Het is iets wat je gewoon doet". Ze vindt dementie een boeiend ziektebeeld. Meta Bison zag haar moeder als patiënt en heeft de zorg voor haar moeder niet als een zware taak ervaren, want eigenlijk had ze nu maar één patiënt in plaats van twintig op een ziekenzaal. Het moeilijkste vond ze het om met de woedeaanvallen en schijnbeelden waar haar moeder last van had om te gaan. Er werd echter ook vaak gelachen om situaties die zich voordeden. Humor is belangrijk om de zorg vol te kunnen houden. Daarnaast vindt Meta Bison het belangrijk dat je kennis over de ziekte hebt, zodat je weet wat je kunt verwachten.