Het lukt Jan niet meer goed de gezellige kerel te zijn die hij altijd is geweest

Ook als je dus ergens gaat, gaat, ja, gaat wandelen, of gaat lopen, dat zijn niet meer de leuke dingen van vroeger. Ze, ja het is ook net of ze de boel niet vertrouwd, of, dat ze, ja hoe moet je dat zeggen, of het gaat haar niet meer zo goed af, uit eten hoef je niet meer. Ja want, ja dan, en als je dat dan zo ziet gebeuren, dat je dus je hele leven met mes en vork eet, en, je ziet dat steeds, laatst was dan de hulp erbij, die zat erbij en die zei je hebt de vork achterstevoren hè. Ja, maar gewoon doorgaan. Ja daar heb ik dan mijn gedachten bij van, ja als dat toch zo doorgaat, dan zit je ze straks ook nog te voeren. Nou daar moet je niet aan denken. En, zo nog met meer dingen. En, ja dat geeft een triest gevoel vind ik. Mij tenminste wel, mij geeft het een triest gevoel.

En daarom, die lichamelijke klachten, die remmingen op ja, op je doen en laten, hè ik ben toch altijd een gezellige kerel geweest [lacht], maar, probeer ik nog wel, maar dan ja, dat gaat niet meer zo goed lukken. Ik heb de laatste tijd veel natte ogen, en dan ja, en daar word je, ja daar word ik niet vrolijk van. Ik word vrolijk van leuke dingen, en het hoeft niet allemaal super te zijn, het zijn ook, het kunnen maar zulke kleine dingetjes zijn. Hè, wij zijn, wij komen uit een familie van de kleine dingetjes, nou maar die kleine dingetjes die zijn, ja, die probeer ik te zoeken.

Maar, ja dat kost enorm veel, ja energie om die te zoeken. En dan, als dat te lang wegblijft, dan ga je misschien wel bij jezelf denken van is het er nog wel. Ja, want, ja je kunt ook, dat zie ik ook bij, ook bij andere mensen, daar zie je wel dat ze dus, ja daar verzand in raken hè, en, ja dan, dan ben je ver van huis volgens mij. Maar dat weet ik niet precies hoe dat, ik kan het toch opbrengen om bij wijze van spreken naar de hondenclub te gaan, ik kan het nog opbrengen om ja, een fikse wandeling te maken, maar dat combineer ik dan met boodschappen doen. Maar, ja als je tot niks meer , toch tot niks meer komt, ja, en je krijgt daarvoor in de plaats een hoop lichamelijke klachten, die je in principe jezelf aan doet, hè zo is het eigenlijk ook, ja. [ -] Ja de zon moet nog gaan schijnen hoor [lacht]. Die is al een tijd, die is al een tijd weg.