Desoriëntatie
"De tijd vliegt hè? Dat is voor mij niet meer vreemd"
Niet meer weten waar je bent, mensen niet meer herkennen of niet meer weten welke dag het is. Deze verschijnselen maken mensen met een vorm van dementie vaak mee. Op deze pagina leest u over ervaringen van mensen met deze verschijnselen, over wat het met hen doet en hoe ze ermee omgaan.
Als mensen onderweg zijn komt het voor dat ze vergeten waar ze zijn. Ze herkennen de omgeving niet meer, waardoor ze niet meer weten welke richting ze uit moeten. Het gebeurt niet altijd als ze onderweg zijn, maar juist op onverwachte momenten. Dat moment is voor de meesten heel confronterend, omdat ze in een omgeving zijn die ze gewoonlijk erg goed kennen. Men heeft het gevoel de 'kluts kwijt te zijn', want het is onbegrijpelijk "hoe dit kon gebeuren".
Wat doet men om de weg weer naar huis te vinden? Sommige mensen komen meteen in actie en zoeken herkenningspunten zoals kerktorens of vragen mensen om hulp. Anderen nemen de tijd om de weg terug te vinden, wachten op hulp van anderen of blijven bijvoorbeeld net zolang rondjes fietsen totdat ze iets herkennen.
De impact van zo´n moment is voor iedereen verschillend. Sommige zien het als een incident en laten zich er niet door van de wijs brengen, anderen worden er ontzettend onzeker van. De heer Klaassen geeft het zoeken naar de bakker niet op en voelt een overwinning als hij de bakker uiteindelijk heeft gevonden. Emmy heeft angstige momenten in haar auto beleefd toen ze verdwaalde. Deze ervaring heeft zo veel impact gehad dat ze nu liever niet meer auto rijdt. Nelly zat in de trein en vergat op het juiste perron uit te stappen. Sindsdien voelt ze zich erg onzeker en ze durft eigenlijk niet meer met de trein te reizen.
Een aantal mensen heeft ook moeite om mensen te herkennen. Vaak gaat het om mensen met wie ze eerder hebben gewerkt of op een koor of in een bestuur zaten. Het is een harde confrontatie als men iemand tegenkomt en niet meer weet wie het is. Woorden als 'verschrikkelijk', 'vervelend' en 'rot' worden vaak genoemd. Daarnaast maakt het mensen onzeker. Rien herkent de gezichten wel, maar weet niet meer wat hun naam is of waar hij ze van kent.
Een aantal mensen heeft moeite met het onthouden van de dag. Ze hebben vaak geen idee welke dag het is. Sommigen gebruiken een agenda of kalender als geheugensteun, terwijl dit bij anderen, zoals Alfons, niet werkt.