Eva

Uitgebreide samenvatting

Eva raakte vrijwel meteen zwanger toen zij en haar man besloten een tweede kindje te willen. Eva voelde al snel aan haar lijf dat ze zwanger was, vooral aan haar darmen. Toen na de eerste echo bij acht weken alles goed bleek, hebben ze het nieuws gedeeld met hun naaste familie. Vrienden en verdere familie hebben ze het nieuws verteld na de termijnecho bij tien weken.

Eva heeft geen combinatietest laten doen, omdat ze zich ervan bewust was dat ze nooit voor een abortus zou kiezen. Zij en haar man vertrouwden erop dat ze voor elk kindje zouden kunnen zorgen. Dit kwam mede doordat Eva heeft gewerkt met mensen met een verstandelijke beperking. Daar leerde ze dat voor veel mensen met een beperking deze beperking niet is ontstaan als gevolg van een genetische afwijking, maar door bijvoorbeeld complicaties tijdens de zwangerschap of bij de bevalling. Ze begreep dus dat ze met de combinatietest niet alles uit zou kunnen sluiten.

Omdat haar kindje niet goed leek te groeien, kreeg Eva bij 34 en 36 weken een groeiecho. Bovendien stond Eva vanaf week 36 onder controle in het ziekenhuis, omdat haar eerste kindje met een keizersnede is geboren. In het ziekenhuis kreeg ze wekelijks een echo om te kunnen kijken of alles goed ging met haar kindje. Hierdoor voelde Eva zich af en toe wel meer een patiënt, terwijl ze zich goed voelde en alles eigenlijk gewoon goed leek te gaan.

Eva heeft tot vijf weken voor de uitgerekende datum gewerkt. Qua fysieke inspanning ging dat prima. Omdat haar baan geestelijk best stressvol is, besloot ze om voor haar bevallingsverlof nog een week vakantie op te nemen. Zo was ze er zeker van dat ze haar lijf de rust kon geven om goed de bevalling in te gaan.

Een dag voor de uitgerekende datum kreeg Eva ’s avonds weeën. Ze zijn toen naar het ziekenhuis gegaan waar ze aan de CTG moest (cardiotocografie: om het hartje van de baby en de weeën te meten). Hierdoor namen de weeën af. Dit gebeurde een aantal keer. Om de weeën weer op gang te krijgen, ging Eva twee keer onder de douche en verhuisde ze naar een andere ziekenhuiskamer die minder klinisch oogde. Omdat de weeën nog steeds niet doorzetten, gaf de verloskundige haar een pijnstillend middel waardoor Eva ook wat kon slapen. Na een aantal uur werd Eva wakker en had ze persweeën. Om te voorkomen dat het kindje in ademnood zou komen, is uiteindelijk een knip gezet en de vacuümpomp gebruikt. Zo is haar zoontje ’s ochtends vroeg geboren. Na de bevalling mochten Eva en haar zoontje direct naar huis. Daar was ze erg blij mee. Na haar vorige bevalling moest ze namelijk een paar dagen in het ziekenhuis blijven, wat ze erg onrustig vond. Thuis genoot ze van de rust en de goede hulp van de kraamverzorgende die echt de tijd voor haar had.

Eva vind het bijzonder om te zien dat haar moeder nu opnieuw oma is geworden. Ze merkt dat dit een extra dimensie geeft aan de relatie met haar moeder. Ook vriendschappen veranderen, in de zin dat ze nu minder gemakkelijk een paar dagen met vrienden weg kan bijvoorbeeld. De relatie met haar man is ook veranderd door de zwangerschap en de komst van hun kinderen. Hoewel er nog steeds intimiteit is, merkt ze wel dat er minder ruimte is voor een goed seksleven. Maar ze beseft dat dat erbij hoort en dat zij en haar man er twee prachtige kinderen voor terug hebben gekregen.

Eva beseft dat elke vrouw anders is en dat elke zwangerschap ook weer anders is. Ze heeft daarom geen advies voor andere zwangeren. Eva adviseert zorgverleners om goed te kijken wie je voor je hebt, om goed te luisteren naar het verhaal van vrouwen en om echt contact te maken met de zwangere.