Leo

Leo had zelf niet in de gaten dat hij vergeetachtiger werd, maar op verzoek van zijn vrouw heeft hij in 2011 geheugentesten gemaakt. Uit de testen bleek dat hij de ziekte van Alzheimer heeft. In het begin had Leo erg last van duizelingen tijdens het lopen. Volgens hem zette hij dan een voet verkeerd neer, waardoor hij wankelde en viel.

Leo merkt momenteel weinig van de ziekte. Volgens hem kan hij alles nog goed onthouden. Hij vindt dat je niet over de ziekte moet nadenken of er veel over moet praten. Dit leidt volgens hem alleen maar tot piekeren, wat niet nodig is. Je hebt de ziekte of niet en dan moet je het laten rusten. Hij vertelt anderen ook niet over zijn ziekte. Hij wil mensen daarmee niet lastigvallen, omdat zij er onnodig over kunnen gaan piekeren. Wel wil hij, zodra hij het idee heeft dat zijn functioneren minder wordt, een stapje terug nemen. Er zijn wel eens momenten dat hij iets vergeet, maar daar kan hij zelf niets meer van herinneren. Gelukkig steunt zijn vrouw hem hierin. Zij beheert onder andere zijn medicijnen.

Leo wil nu genieten van de dingen die hij nog kan, zoals wandelen en accordeon spelen. Hij wandelt nog vaak naar de kern van het dorp waar hij een bakje koffie haalt bij een café. Daarnaast loopt hij nog lange afstanden samen met een vriend. Hij heeft jaren de Nijmeegse Vierdaagse gelopen, maar door duizelingen tijdens wandelingen heeft hij besloten hier niet meer aan deel te nemen. Hij speelt graag muziek op zijn accordeon thuis of elders voor publiek. Ook gaat hij graag naar de dagopvang. Daar doen ze fysieke oefeningen, waar hij erg van houdt. Actief blijven zou volgens hem 'kunnen' helpen in het vertragen van de ziekte.

Kortom, hij wil genieten van datgene dat hij nu nog kan en hij wil niet piekeren over hoe het gaat komen.