Maartje Sofia

Uitgebreide samenvatting

Toen Maartje Sofia en haar partner besloten graag een kindje te willen, was ze nog aan de prikpil. Omdat die eerst moest uitwerken, had ze erop gerekend dat het wel even zou duren voor ze zwanger zou raken. Tot haar verbazing raakte ze toch erg snel zwanger. Ook haar vriend kon het eerst niet geloven. Beiden waren erg verrast, maar vooral heel blij met de zwangerschap.

Maartje Sofia  kreeg verschillende  onderzoeken en echo’s aangeboden tijdens de zwangerschap. Van de echo’s heeft  zij  gebruik gemaakt, omdat ze het een fijn idee vond dat men er op tijd bij zou zijn als er een afwijking gevonden zou worden. Daarnaast vond ze het fijn om haar kindje  weer even te zien.  Maartje Sofia heeft geen combinatietest of NIPT test laten doen. Dit was omdat ze wist  dat ze het kindje zou houden, ook als zou blijken dat het een afwijking zou hebben. Om hier een weloverwogen keuze over te maken hebben zij en haar vriend andere ouders in hun omgeving en vrouwen uit dezelfde fase in een Facebookgoep gevraagd naar hun ervaringen.

Vanaf week zes kreeg Maartje Sofia last van misselijkheid. In eerste instantie had ze het idee dat het wel meeviel, zeker in vergelijking met de zwangerschap van haar oudste dochter. De misselijkheid bleef echter aanhouden. Op een bepaald moment moest Maartje Sofia 20 tot 30 keer per dag overgeven. Het enige wat ze binnen kon houden waren koude dranken en patat of aardappelkroketjes. Uiteindelijk kwam ze  voor de misselijkheid onder controle bij de gynaecoloog. Deze stelde Hyperemesis Gravidarum (HG) vast. In totaal is Maartje Sofia daarvoor tien keer opgenomen  in het ziekenhuis. Daar kreeg ze dan een infuus. Daarnaast kreeg ze vier verschillende soorten medicijnen. De dagopnames in het ziekenhuis werden voor Maartje Sofia uitjes waarbij ze even aan de vier muren van het huis te ontsnappen. Maartje Sofia is blij met de manier waarop de klinisch verloskundige en de gynaecoloog haar behandelden. Vooral de verloskundige gaf haar de tijd en persoonlijke aandacht tijdens de controles die Maartje Sofia nodig had.

Om Maartje Sofia niet langer dan nodig last te laten houden van de misselijkheid, was er afgesproken om haar in te leiden bij 39 weken. Uiteindelijk heeft ze gevraagd of dat bij 37 weken al kon gebeuren, aangezien ze helemaal op was door de HG. Toen ze 37 weken was, is ze gestript. Ze mocht  daarna thuis de bevalling afwachten. Twee dagen later zou ze ingeleid worden met een balloninleiding. Dit was echter niet meer nodig, want de ontsluiting was al te ver daarvoor (2 cm). Omdat er op dat moment geen ruimte was in het ziekenhuis, kon  Maartje Sofia pas de volgende dag opgenomen  worden om haar vliezen te breken. Omdat Maartje Sofia  het liefste thuis wilde bevallen, vroeg ze haar eigen verloskundige om thuis de vliezen te breken. Dat gebeurde ‘s avonds en de weeën startten. Na de nacht was de ontsluiting nog niet ver genoeg: Maartje Sofia moest uiteindelijk alsnog naar het ziekenhuis. Omdat ze zich zo zwak voelde, kreeg ze een ruggenprik. Dit hielp haar ontspannen en verminderde de misselijkheid en het overgeven. Na vijf uur is ze bevallen van haar dochtertje. Na de geboorte van de placenta, was de misselijkheid direct voorbij. Maartje Sofia voelde  opluchting, blijdschap en liefde.

Omdat zowel Maartje Sofia als haar dochtertje koorts hadden, moesten ze nog drie dagen in het ziekenhuis blijven. Haar vriend mocht ook in het ziekenhuis blijven. Tijdens de kraamweek begon Maartje Sofia langzaam maar zeker te wennen aan het weer kunnen eten en te ontdekken wat ze wel en niet lekker vond.

Terugkijkend op de zwangerschap vindt Maartje Sofia het jammer dat ze geen  ‘gewone’ zwangerschap heeft gehad. Ze had graag trots haar buik laten zien en volop genoten  van haar zwangerschap. Samen met een psycholoog probeert ze nu die gevoelens te verwerken. Ondanks de zware periode is Maartje Sofia ontzettend blij  met haar dochtertje en haar nieuwe gezin. Bovendien heeft ze het gevoel dat de zwangerschap de relatie met haar vriend heeft versterkt.

Maartje Sofia adviseert andere vrouwen met HG op tijd hulp te zoeken en vooral de website van de Stichting Zwangerschapsmisselijkheid en Hyperemesis Gravidarum te bezoeken. Zorgverleners zou ze willen aanmoedigen om zich te verdiepen in wat HG is en welke impact HG heeft op het hele gezin.