Marije (C)

Uitgebreide samenvatting

Marije had al langere tijd een kinderwens, maar had geen relatie waarbinnen deze kinderwens paste. Toen ze weer wat langer vrijgezel was, besloot ze op zoek te gaan naar manieren om moeder te worden. Via een organisatie raakte ze bevriend met een homostel dat ook een sterke kinderwens had. De vriendschap werd hechter, en samen hebben ze besloten te proberen zwanger te worden en een kindje op te voeden met z’n drieën, als één gezin in twee huishoudens.

Marije koos voor zelfinseminatie thuis in plaats van via het ziekenhuis. Hiervoor heeft zich ze zich ingelezen op internet. Om het juiste ovulatiemoment te bepalen hield ze haar menstruatiecyclus bij. Na de derde inseminatiepoging wees een zwangerschapstest uit dat Marije zwanger was.

Marije was zo onder de indruk van dit nieuws dat ze het niet voor zich kon houden. Tijdens het proces van zwanger (willen) worden merkte ze dat haar omgeving erg meeleefde. Daarom wilde ze het nieuws dat ze daadwerkelijk zwanger was ook graag al snel delen. Haar omgeving reageerde enthousiast. Zelf ervaarde Marije tot twaalf weken ook stress, omdat ze zich er bewust van was dat er juist in die periode nog veel mis kon gaan.

Met tien weken heeft Marije een combinatietest laten doen. De periode dat ze wachtte op de uitslag voelde Marije zich emotioneel en onzeker. Ze had namelijk geen idee wat ze zou moeten doen bij een negatieve uitkomst. Ze denkt dat haar gevoelens en emoties in die periode beïnvloed werden door de hormonen. De uitslag van de combinatietest was goed. Hierdoor voelde Marije zich vanaf week veertien wat zekerder en kreeg ze meer vertrouwen in de zwangerschap.

In het eerste trimester van de zwangerschap was Marije erg moe. Ze merkte dat ze niet meer een hele dag kon werken. Haar werd aangeraden om naar de bedrijfsarts te gaan of vakantie-uren op te nemen. Voor Marije voelde het zwaar om naar een bedrijfsarts te gaan: ze was immers zwanger en niet ziek. Bovendien verwachtte Marije dat ze zich vanaf het tweede trimester weer beter zou voelen. Ze heeft zich in het eerste trimester dus niet ziekgemeld, maar vakantie-uren opgenomen. Nu beseft Marije dat je je door de zwangerschap wel degelijk ziek kunt voelen. Achteraf vindt ze dat ze naar de bedrijfsarts had moeten gaan in plaats van haar vakantie-uren op te nemen. Later in de zwangerschap, toen ze weer vermoeider werd, heeft ze daarom wel in overleg met haar werkgever haar werktijden aangepast.

Marije is nu ruim 33 weken zwanger. Deze laatste weken is ze zich aan het voorbereiden op de komst van haar kindje. Zo heeft ze een week vakantie gepland voorafgaand aan haar verlof. Ze wil nog graag het huis netjes maken voordat de baby komt. Ook gebruikt ze deze tijd om informatie te blijven zoeken om zich goed voor te bereiden op de bevalling en de komst van het kindje. Tegelijkertijd beseft ze dat al die extra informatie zoeken ook veel tijd en energie kost en misschien niet allemaal even nodig is.

Marije vindt het zwanger zijn heel bijzonder. Het brengt haar dicht bij de natuur. Ook merkt ze dat ze zich door haar zwangerschap meer kan verbinden met mensen, vooral met vrouwen die zelf ooit ook zwanger zijn geweest. Dat vindt ze erg mooi.

Marije adviseert andere vrouwen om een verloskundige te kiezen die goed bij je past. Ook raadt ze aan om niet te veel op internet te lezen. Dit kost veel tijd en eigenlijk spreekt alles ook wel voor zich. Daarnaast adviseert ze vrouwen om op de hoogte te zijn van je rechten op je werk en op tijd te zorgen voor vervanging. Marije zou graag zien dat men meer praat over werk en zwangerschap en de consequenties voor je carrière; niet alleen na de geboorte, maar al vanaf dag één van de zwangerschap.

Marije adviseert zorgverleners goed te kijken naar de gezinssituatie van de vrouw en de vrouw zich echt welkom te laten voelen. Voor haar was het bijvoorbeeld erg belangrijk en waardevol dat haar verloskundige beide co-vaders als vader benaderde, en niet als donor. Ook zou ze graag zien dat zorgverleners vrouwen stimuleren om te vertrouwen en niet alles onder controle te hoeven houden.