Nathalie

Uitgebreide samenvatting

Nathalie en haar vriend wilden graag een tweede kindje. Ze stopte met de pil en na een paar maanden was ze zwanger. Omdat ze zich nog niet zwanger voelde, kon ze in eerste instantie niet geloven dat ze zwanger was toen ze de test zag.

Toen ze 13 weken zwanger was, verloor ze ineens veel bloed. Nathalie was bang dat ze haar kindje zou verliezen, maar alles was goed. Waarschijnlijk had ze te zwaar getild. Zelf kon ze zich dit niet voorstellen en bleef ze onzeker. Elke keer als ze naar de wc ging, was ze angstig dat ze bloed zou zien. De angst om haar kindje te verliezen was bij Nathalie sterk aanwezig. Ze leefde van week naar week. Als ze ’s ochtends wakker werd, wachtte ze eerst tot ze haar kindje voelde bewegen. De onzekerheid en het continu malen over “straks gebeurt er iets”, zorgde voor vermoeidheid bij Nathalie. Het zwanger zijn heeft Nathalie als niet leuk ervaren.

Haar eerste zwangerschap was ongepland. Omdat dit kindje gepland was, heeft Nathalie deze zwangerschap anders beleefd. Nu had ze haar school afgerond en had ze samen met haar vriend een eigen huisje. Er was nu meer regelmaat in haar leven. Zij en haar vriend waren deze zwangerschap dan ook meteen blij toen ze ontdekten dat Nathalie zwanger was. Daarnaast was ze minder bezig met wat de omgeving van haar zou denken.

Op de ochtend van de bevalling verloor Nathalie bloed, waardoor ze in paniek raakte. Het bleek de slijmprop te zijn. Diezelfde ochtend had ze nog een controleafspraak bij de verloskundige. Daar pufte Nathalie de weeën al weg en bleek ze al een paar centimeter ontsluiting te hebben. Aan het eind van de middag werd thuis haar dochtertje geboren. Nathalie hoefde nauwelijks te persen. Bij haar eerste bevalling was er oerkracht nodig om de baby eruit te persen. Ze vindt het jammer dat deze oerkracht nu niet nodig was, want ze had die oerkracht graag nog eens willen ervaren. Nathalie was heel rustig tijdens de bevalling. Als ze nu de opname van de bevalling terugkijkt, verbaast ze zichzelf erover dat ze zo lief doet tegen haar vriend en de verloskundige. Ze had verwacht dat ze veel baziger zou zijn.

Nathalie stond onder controle bij een praktijk met meerdere verloskundigen. De gesprekken tijdens de controles vond Nathalie ongemakkelijk. Ze werd onzeker van alle vragen die werden gesteld. De verloskundige die uiteindelijk bij haar bevalling was, had ze maar één keer gezien. Tijdens de bevalling is de verloskundige zo’n steun geweest, dat het voor Nathalie niet uitmaakt dat ze diegene nauwelijks had gezien. Haar verloskundige was heel rustig en deed haar best om goed voor Nathalie te zorgen. Ze merkte dat haar verloskundige er voor haar was tijdens de bevalling en haar werk met liefde deed.

Nathalie adviseert andere vrouwen aan niet bang te zijn voor de bevalling, want elke bevalling is anders.