Willy

Geslacht:
Vrouw
Leeftijd:
64 jaar
Mantelzorger van:
Ouder
Diagnose:
Verdenking op een dementiesyndroom
Datum interview:
vrijdag, 28 september, 2012

Achtergrond:

Willy is 64, weduwe en heeft twee volwassen kinderen. Tot aan haar VUT in 2006 heeft ze gewerkt op een dagverblijf voor mensen met een verstandelijke beperking. Naast de zorg voor haar moeder past ze regelmatig op haar kleinkinderen.

Korte samenvatting:

Willy merkte dat haar moeder niet meer wist waar spullen in huis lagen en verhalen meerdere keren vertelde. In 2011 werd haar moeder op 87-jarige leeftijd doorgestuurd naar de geriater waar verdenking op een dementiesyndroom werd vastgesteld. Na alle jaren dat haar moeder voor haar gezorgd heeft, vindt Willy het fijn om nu voor haar te kunnen zorgen. Wel waakt Willy er voor om niet helemaal opgeslokt te worden door de zorg voor haar moeder. Ze neemt bewust tijd voor zichzelf

Meer

Willy merkte dat dat haar moeder dingen vergat. Zo wist ze niet meer waar bepaalde spullen in huis lagen en vertelde ze verhalen dubbel. In 2011 stuurde de huisarts haar door naar de geriater, die haar verdacht op een dementiesyndroom. Op dit moment probeert Willy, samen met de casemanager, te regelen dat haar moeder naar een dagopvang kan.

Door de dementie veranderen de reacties van de moeder van Willy. Ze reageert kattiger naar Willy toe waardoor Willy het gevoel heeft dat zij het altijd gedaan heeft. Aan de andere kant is haar moeder ook dankbaar en trots op Willy, omdat zij haar steun en toeverlaat is. Haar moeder wordt steeds vergeetachtiger en herbeleeft steeds meer uit het verleden. Nare herinneringen uit de oorlog komen nu naar boven en leiden tot angstaanvallen. Deze angsten van haar moeder raken Willy diep. Willy merkt dat haar moeder beseft dat ze dingen vergeet en dat het haar niet meer lukt om alles te onthouden. Willy vindt het dan ook sneu en jammer dat haar moeder dit mee moet maken,.

Na alle jaren dat haar moeder vroeger voor haar gezorgd heeft, vindt Willy het fijn om nu voor haar te kunnen zorgen. Ze zal het altijd blijven doen, ook al zou haar moeder haar vreselijk uitschelden. Willy krijgt er ook veel voor terug; haar moeder is altijd dankbaar en blij als ze Willy ziet. Dat geeft Willy kracht om door te gaan. Hoe dierbaar haar moeder haar ook is, Willy vindt het wel belangrijk om tijd voor zichzelf te hebben. Ze waakt ervoor om opgeslokt te worden door de zorg voor haar moeder en kleinkinderen, want anders blijft er niks voor haarzelf over. Ontspanning is nodig om de zorg vol te kunnen houden.

Nu haar moeder verder achteruit gaat, merkt Willy dat ze steeds meer steun ervaart van de casemanager. Willy kan dingen bij haar kwijt. Daarnaast heeft Willy enkele vriendinnen die in een soortgelijke situatie verkeren. Met hen kan ze over de situatie praten, maar ook lachen. Dit biedt steun en kracht.

Willy vindt het moeilijk dat ze geen grip op de situatie heeft. Ze weet niet hoe lang het gaat duren, wat de gevolgen zijn en wat er allemaal nog gaat gebeuren. Willy's grootste angst is dat ze haar moeder helemaal ziet 'verpauperen'. Angst om haar moeder verdwaasd te zien rondlopen, zich niet meer bewust is van alles om haar heen, en dat haar "wereldje alleen maar haar ik-zijn is en verder niks meer". Dit toekomstbeeld doet Willy pijn.

All ervaringen van Willy

Ervaringen met

Dementie Diabetes type 2 Nierziekte Zwangerschap en geboorte Mantelzorg en werk Post-COVID-syndroom

Wij gebruiken cookies op deze site om uw gebruikerservaring te verbeteren

Klik op "ik ga akkoord" om cookies toe te staan.