Gerard wilde niet zo intensief als zijn vrouw over de toekomst praten

Het is wel begrijpelijk voor mij. Het is zeker begrijpelijk voor mij. En soms voor haar heb ik daar toch ook welmoeite mee. Maar ik probeer haar dan ook af en toe uit te leggen van ja, dat in feite, dat je daar zo intensief mee bezig bent, met die toekomst, probeer ik haar dan uit te leggen, dan zit je er al in en dat moet je niet doen. Maar luister eens, zij is zo wat dat betreft toch zo gevoelig en emotioneel dat, dan lijkt het netalsof ik, ja, zo voelt zij dat dan ook, dat ik de egoïst ben. Ja, jij hebt makkelijk praten. Ze zegt, ik blijf straks achter, straks ben ik alleen en, en hoe of wie of wat en dan. Ze heeft nou al af en toe het gevoel, ik heb niet de man, die vroeger, die ik vroeger had. Dat zijn termen, die ik af en toe wel eens hoor. Ik zeg, ja, ik zeg, als er verder niks aan de hand zal zijn, dan zijn wij ook anders als dat we vroeger waren. Ik zeg, dat is logisch. Dat dit nou met een versneld tempo helemaal anders gaat worden, ja. Je kunt er niks aan doen.

Heeft u ook het idee dat [-]

Ik probeer haar wel daar een beetje mee, ja, te begeleiden is een raar woord maar toch samen rekening mee te houden, maar ik weet niet, als ik dit zo zeg, wat zij dan bij zichzelf zou denken. Dat ik daar rekening mee, voor mijn gevoel, houd. Maar ja.