Praten Over Gezondheid
De heer Krijnen
- Geslacht:
- Man
- Leeftijd:
- 78 jaar
- Mantelzorger van:
- Echtgenoot
- Diagnose:
- Ziekte van Alzheimer in combinatie met vasculaire dementie
- Datum interview:
- maandag, 14 mei, 2012
Achtergrond:
De heer Krijnen is 78 jaar, getrouwd en heeft een zoon uit zijn eerste huwelijk. Zijn huidige vrouw heeft 5 kinderen. Tot 1989 heeft hij gewerkt als chemisch analist en laboratorium medewerker en later bij een beveiligingsbedrijf. Nu zorgt hij voor zijn vrouw die sinds 2010 de ziekte van Alzheimer in combinatie met vasculaire dementie heeft.
Korte samenvatting:
In 2009 merkte de heer Krijnen dat zijn vrouw soms heel stil in de stoel zat zonder iets te doen. Ook werd ze vergeetachtig en veranderde haar gedrag. In 2010 werd de ziekte van Alzheimer in combinatie met vasculaire dementie vastgesteld. Door de zorg voor zijn vrouw heeft de heer Krijnen een andere kijk op het leven gekregen. De heer Krijnen ervaart steun aan het lezen van boeken – met name biografieën over dementie.
Meer
In 2009 merkte de heer Krijnen dat zijn vrouw soms ineens een 'bewustzijnsverlaging' had. Ze zat dan heel stil in de stoel zonder iets te doen. Nadat dit zich enkele malen had voorgedaan zijn ze naar de huisarts gegaan die hen doorverwees naar de geriater. Die stelde in 2010 de diagnose ziekte van Alzheimer in combinatie met vasculaire dementie. Nu krijgt zijn vrouw steeds meer last van geheugenverlies en waanbeelden en is haar gedrag veranderd. Ze is minder spontaan, minder makkelijk in de omgang met anderen en neemt minder initiatief dan voorheen. Volgens de heer Krijnen heeft ze weinig greep meer op de werkelijkheid.
De heer Krijnen geeft aan dat niet alleen degene met dementie verandert, maar ook de mantelzorger. Hij heeft een andere kijk op het leven gekregen en is sommige dingen als futiel gaan beschouwen. Daarnaast wordt zijn actieradius beperkt. Hij kan niet meer ver van huis, omdat zijn vrouw niet lang alleen kan zijn. De heer Krijnen en zijn vrouw zijn nu op zoek naar een vrijwilliger die zijn vrouw gezelschap kan houden, zodat hij iets voor zichzelf kan doen en wat langer het huis uit kan.
De heer Krijnen heeft een cursus voor mantelzorgers gevolgd. Eén van de eerste dingen die hij daar leerde was dat de gelijkwaardigheid in de relatie weg is. En dat merkt hij: "Als mantelzorger heb je de verantwoordelijkheid gekregen om te zorgen dat je samen zelfstandig kan blijven leven". Zijn vrouw heeft geen idee meer wat er in huis allemaal geregeld moet worden, en als mantelzorger moet hij de verantwoordelijkheid daarvoor nemen. "Dat is geen keuze, daar sta je voor en dat moet je aanvaarden". En dat is moeilijk; hij zit in een eenzame positie – ook omdat hij niet alles meer met zijn vrouw kan bespreken.
De heer Krijnen ervaart veel steun aan het lezen van verschillende boeken, bijvoorbeeld aan biografieën over mensen met dementie. Eén van de boeken die hij noemt is het boek van John Bailey over het leven van zijn vrouw Iris Murdoch, die ook een vorm van dementie heeft. De heer Krijnen vindt veel herkenning in dat boek en ervaart steun aan het feit dat anderen ook onder moeilijke omstandigheden hebben geleefd en zij zich op de één of andere manier hebben weten aan te passen aan de situatie. Een andere schrijfster die indruk op hem heeft gemaakt is Marguerite Yourcenar. Zij gebruikt een metafoor voor het leven, die de heer Krijnen aanspreekt. Ze vergelijkt de levensweg met een snelstromende rivier waarin je stroomafwaarts gaat, maar waarbij je niet weet waar je terecht komt. Uiteindelijk mondt de rivier uit in de zee, die gelijk staat aan de dood. Maar welke stromingen je in de delta neemt om bij die monding te komen, dat weet je niet – dat zal de toekomst uitwijzen.