Emine

Uitgebreide samenvatting

Emine en haar man wilden graag een tweede kindje. Op dat moment slikte Emine echter medicijnen voor haar Multiple Sclerose (MS: een ziekte aan het centrale zenuwstelsel). Van dit medicijn is nog niet bekend of het negatieve gevolgen kan hebben voor een ongeboren kindje. In overleg met de neuroloog is ze overgestapt op een ander medicijn. Nadat Emine en haar man besloten een tweede kindje te willen, is Emine extra gaan letten op gezonde voeding en is ze zwangerschapsvitaminen gaan slikken. Na zes maanden was Emine zwanger.

Toen Emine ontdekte dat ze zwanger was, heeft ze haar familie direct dezelfde dag op de hoogte gebracht. Ze kreeg veel steun van haar familie. Zij pasten bijvoorbeeld op haar dochtertje. Vanwege misselijkheid viel de zorg voor haar dochter Emine zwaar.

Met dertien weken heeft Emine het geslacht van haar kindje laten bepalen. Dit heeft ze gedaan bij een echoscopist in België die daarin gespecialiseerd is. Toen bleek dat Emine een jongetje verwachtte, maakte ze de keuze om hem na de geboorte te laten besnijden.

Naast de reguliere echo’s heeft Emine geen gebruik gemaakt van prenataal onderzoek. Ze zou namelijk geen abortus laten plegen indien er een afwijking gevonden zou worden. Dat zou ook niet passen bij haar geloof.

Toen Emines buik begon te groeien, werd de zwangerschap concreter voor haar. Een groeiende buik geeft haar aan dat alles goed is. Hoewel ze haar buik mooi vindt, zou ze het liefst haar buik verhullen. Dit schrijft haar geloof haar ook voor. Ze merkt echter dat het lastig is verhullende kleding te vinden die ook koel genoeg is nu ze in de zomer zwanger is.

Emine is een nuchter persoon en probeert ook op die manier met haar zwangerschap om te gaan. Ze leeft in het moment en ziet per dag wat ze kan en hoe ze zich voelt. Ze probeert fit te blijven door te wandelen en door het blijven doen van huishoudelijke activiteiten.

Emine zoekt af en toe informatie op op internet. Omdat ze niet weet of de informatie betrouwbaar is, legt ze de informatie ook voor aan haar gynaecoloog, zodat deze kan checken of het klopt.

Onlangs heeft Emine een bevalplan geschreven. Ze ziet dit als een richtlijn: de uitwerking hangt af van de situatie tijdens de bevalling. Wel hoopt ze dat ze zonder pijnbestrijding kan bevallen en dat de navelstreng uit kan kloppen voordat deze wordt doorgeknipt. Ook wil ze graag dat haar onderlichaam tijdens de bevalling wordt bedekt met een laken.

Emine adviseert vrouwen bij wie het langer duurt om zwanger te worden moed te blijven houden. Vrouwen die zwanger zijn adviseert ze om nuchter te blijven, rustig aan te doen en niet teveel mee te gaan met alle hypes rondom de zwangerschap en bevalling. Voor zorgverleners heeft Emine geen advies. Wel heeft ze het gevoel dat vrouwelijke zorgverleners dichterbij de zwangere staan en haar situatie meer herkennen. Voor haar gevoel staat een vrouwelijke zorgverlener naast je, terwijl een mannelijke zorgverlener meer van een afstand met je praat. Ze ervaart dit als een verschil en niet als een probleem.