Emine heeft MS en stopte met haar medicijnen toen ze een kindje wilde
“En met de medicatie die ik toen kreeg, kon ik eh, niet zwanger raken, omdat daar toen nog weinig over bekend was, ehm wat voor effect dat zou hebben op de ongeboren vrucht, zeg maar hè? Of de hele prille zwangerschap. Zodoende ben ik gestopt met mijn medicatie. Maar ik wil natuurlijk geen terugval krijgen in de tussentijd dat ik geen medicatie heb. Dus wat doen we dan? Een ander alternatief was dat ik Prednison zou krijgen. En iedere keer dat het niet lukte om zwanger te raken, dus iedere maand dat ik zou menstrueren, kon ik contact opnemen met de arts. En dan zouden ze voor mij weer Prednison inplannen in het ziekenhuis. Dan kon ik dat halen en binnen drie de-, drie dagen is dat dan weer uit je lichaam. Ehm, terwijl mijn reguliere medicijn pas na een maand uit mijn lichaam zou verdwijnen, zeg maar. Maar Prednison werkt heel snel en effectief en dan is het ook meteen uit je lichaam. Dus nou, wij dachten van klinkt wel ideaal. Dus iedere keer dat ik niet zwanger raakte, belde ik het ziekenhuis en plande ze voor mij een Prednisonkuur in. En zo zijn er zes maanden overheen gegaan. Dus eigenlijk ben ik nog vrij normaal, binnen een normaal tijdsbestek zwanger geraakt, maar dan wel met Prednison. En voor mij betekende dat persoonlijk wel dat ik iedere keer dat ik een kuurtje kreeg, dat er ook een kilootje aan me bleef vastplakken [lacht]. Dus dat was wel minder. Maar, maar goed, het is voor een goed doel, hè? Dat heel, klinkt heel cliché, maar dat zegt iedereen. Het is voor een goed doel [lacht]. Ja, is, is het voor een goed doel? Je kiest er zelf voor [lacht]. Maar het heeft dus zes maanden geduurd voordat ik zwanger raakte en eigenlijk was ik alweer bij de neuroloog geweest met de vraag van ja, dokter, kunnen we mijn reguliere medicatie gewoon terugzetten? Want ik merk dat ik iedere maand een kilo zwaarder weeg. En hij zei van ja, er is nu voldoende ervaring hiermee dat met jouw reguliere medicijn je gewoon gezond zwanger kunt raken. En dat je dan kunt besluiten om de medicatie alsnog te stoppen tijdens je zwangerschap. Want zodra je zwanger bent, neemt het lichaam eigenlijk de rol over van medicatie. Al die hormonen natuurlijk, die zorgen ervoor dat de vrucht blijft zitten en hè dat het goed gaat met jou. Ehm dus dat je immuunsysteem gewoon op en top gaat werken eigenlijk, om gewoon de baby te behouden. En zodoende, zou je dat medicijn gewoon kunnen blijven gebruiken. Maar in het begin hadden wij zoiets van, mijn man en ik, eh ja, eh, er is eigenlijk niet echt een onderzoek naar uitgevoerd. Of het is nog in uitvoering en de resultaten zijn nog niet bekend. En daar kunnen we niet op vertrouwen. Dat was ons idee. Vandaar dat we dus voor de Prednison gingen. Maar omdat het nou zes maanden duurde, dachten wij van oké, nou, ik word wel iedere maand zwaarder en zwaarder, dus hoelang moet het nog doorgaan? [lacht]. Zodoende dat we dus weer bij de arts waren geweest. Maar goed, ik was geweest en ik zei tegen de arts van eh, ja dokter, laten we maar, een nieuw infuus inplannen, maar dan geen Prednison maar mijn reguliere medicatie. En toen zei ik nog tegen de arts, we kunnen, as we speak, kan ik misschien wel zwanger zijn. Maar ik weet het niet. Ik kan u daar over een week meer over vertellen. En het was ook as we speak, dat ik ook inderdaad op dat moment, net zwanger was. Dus na een week belde ik, de poli om door te geven van u hoeft geen kuur voor mij in te plannen, want ik ben gewoon zwanger. En ik hoef niks; dankjewel. [lacht]. En toen was ik dus na zes maanden zwanger.”