Leen

Leen werd voor het eerste ongesteld op haar vijftiende. Vanaf het begin had ze veel pijn. Ze had vooral krampen tijdens de eerste dag van haar menstruatie. Haar menstruatie was toen onregelmatig en kwam ongeveer om de twee maanden. 

Toen Leen begin twintig was, kreeg ze last van stemmingswisselingen vlak voor haar menstruatie. Eerder slikte ze de pil als anticonceptie; toen had ze geen last van stemmingswisselingen. Rond haar 21e stopte ze met de pil en probeerde ze de NuvaRing. Deze werkte echter niet goed, want ze kreeg veel last van stemmingswisselingen. Ze voelde zich dan wanhopig of hopeloos. Nu terugkijkend, beseft Leen dat de NuvaRing zorgde voor klachten die lijken op PMDD-klachten (PMDD = premenstrueel dysfore stoornis). Toen ze stopte met de NuvaRing, verdwenen de symptomen echter weer. 

Leen ervaart ernstige PMS en PMDD-klachten vanaf haar eisprong tot haar menstruatie (luteale fase). De klachten variëren in intensiteit en zijn zowel fysiek, mentaal als emotioneel. Ze heeft last van depressieve en suïcidale gedachten en angstige gevoelens, is prikkelbaar en gevoelig voor spanning en voelt zich hopeloos. Daarnaast heeft last van constante brain fog: ze kan zich niet concentreren. Daarnaast heeft ze last van enorme vermoeidheid, alle dagelijkse taken zijn teveel. Het is voor haar dan moeilijk om uit bed te komen. Voordat Leen de diagnose PMDD kreeg, wist ze niet goed waar deze gevoelens vandaan kwamen. 

De klachten hebben een grote impact op Leen haar dagelijks leven. Tijdens de luteale fase kan ze zich zeer slecht voelen. Dit heeft invloed op haar welzijn en functioneren. Stress en slaaptekort verergeren de klachten. Leen beschrijft momenten van extreme energie en vreugde vlak voor haar eisprong (folliculaire fase). Dit is een groot contrast met de diepe dalen tijdens haar luteale fase. Ze probeert zich in deze high momenten te beheersen om overprikkeling te voorkomen. Bij periodes van stress, lopen de symptomen ook door tijdens de folliculaire fase, en ontbreekt de fase waarin ze zich weer haarzelf voelt en energie heeft voor normale dagelijkse bezigheden.

Leen heeft zelf haar cyclus en klachten in kaart gebracht. Hierbij ontdekte ze een verband  tussen stress, slaap en de intensiteit van haar PMDD-klachten. Haar huisarts weet weinig van PMDD, maar schreef antidepressiva voor. Deze gebruikt ze  om haar klachten te beheersen. De antidepressiva die initieel voorgeschreven werden voor de slaapangst veroorzaakt door chronische slapeloosheid, zouden ook kunnen helpen voor de PMDD-klachten. Na tweemaal verhoging van de dosis werd duidelijk dat de PMDD-klachten niet verminderden. Intussen neemt ze enkele maanden medicatie (Lamotrigine) voor stemmingsstoornissen. Sindsdien zijn de klachten leefbaar. De wanhoop en grootste crisissen zijn voorbij en ze kan haar destructieve gedachten beter relativeren.

Leen adviseert vrouwen met soortgelijke klachten om niet te lang te wachten met het zoeken van hulp. Ze benadrukt het belang van openheid over menstruatieklachten. Daarnaast raadt ze aan om goed voor jezelf te zorgen door voldoende rust te nemen en stress te vermijden.