Klachten in de acute fase

In dit thema worden de ervaren klachten beschreven die de deelnemers ervaren hebben direct na besmetting met het coronavirus. Sommige mensen hadden vrij weinig klachten in de eerste periode. Bij anderen waren de klachten heftiger, waarbij een aantal mensen niet meer voor zichzelf kon zorgen. Ook waren een paar mensen opgenomen in het ziekenhuis of op de Intensive Care (ic). Mensen met COVID-19 noemen veel verschillende klachten waarbij er meerdere klachten gelijktijdig kunnen voorkomen, namelijk: hoesten, benauwdheid, kortademigheid, verkoudheid, griepachtige klachten, koorts, keelpijn, smaakverlies, geurverlies, duizeligheid, hoofdpijn, pijn achter de ogen, spierpijn, zere gewrichten, pijn op de borst, hoge hartslag, lichamelijk zwak voelen, gevoelig voor prikkels, hersenmist, vergeetachtigheid, weinig eetlust, buikpijn, misselijkheid en diarree. Klachten worden verder beschreven aan de hand van de volgende onderverdeling: weinig klachten, veel en/of ernstige klachten, zichzelf niet meer kunnen redden, ziekenhuisopname en ic-opname.  

Een aantal mensen met COVID-19 heeft weinig klachten ervaren direct na besmetting met het coronavirus. Ze noemen griepachtige klachten zoals; moeheid, spierpijn, hoofdpijn, hoesten, verkouden, kortademigheid, koorts en zich zwak voelen. Ze benoemen het als niet lekker in hun vel zitten en dat alles energie kost. Ook zijn er mensen met smaakverlies, gewrichtspijn en pijn achter de ogen. Deelnemers ervaren het ook als wat vreemde klachten die in vlagen komen en gaan. Sommigen hadden verwacht klachten met de ademhaling te krijgen, maar dat was niet altijd het geval. Anderen voelden zich wel kortademig.

Een aantal deelnemers heeft veel en/of ernstige klachten door COVID-19 in de eerste periode. Ze zijn flink ziek, liggen in bed en kunnen weinig. Ze kunnen zichzelf nog wel redden in huis. Mensen zijn erg benauwd, hoesten en hebben koorts. Er zijn ook deelnemers met (zware) hoofdpijn, wazigheid en hersenmist. Daarnaast worden buikpijn, diarree en misselijkheid genoemd. Sommige mensen ervaren verandering in smaak of geur. Een aantal mensen twijfelt om de huisarts te bellen, omdat het lastig is om zelf in te schatten wanneer het echt niet meer gaat of wanneer er hulp moet worden ingeschakeld. 

Er zijn mensen met ernstige klachten die nog wel thuis konden blijven, maar afhankelijk waren van de hulp van bijvoorbeeld hun partner. Deze mensen hebben contact gehad met de huisarts, huisartsenpost of het ziekenhuis. Sommigen kunnen niet in het ziekenhuis terecht, omdat op dat moment in de pandemie een ziekenhuisopname stop geldt. Deze mensen zijn erg ziek en kunnen bijvoorbeeld in huis niet meer naar boven komen of vallen steeds in slaap. Ze zijn erg beperkt en ervaren ernstige klachten, zoals; ernstige benauwdheid, hoesten, hoofdpijn, keelpijn, koorts, kortademigheid, pijn op de borst, niet tegen prikkels kunnen, niets kunnen, vermoeidheid, buikpijn en zere gewrichten. 

Een paar deelnemers zijn zo ziek dat een ziekenhuisopname nodig is. Ze zijn zeer benauwd, kortademig en hebben zuurstoftekort. De lichamelijke klachten nemen toe, iemand valt flauw en bij een ander lukt het niet meer om te eten. Bij het sterk toenemen van de klachten is contact opgenomen met de huisarts of de huisartsenpost. De afnemende gezondheid bij deze deelnemers is zo ernstig dat de ambulance ingezet wordt voor vervoer naar het ziekenhuis. Het verblijf in het ziekenhuis duurde een paar dagen tot drie weken. In het ziekenhuis kregen de deelnemers zuurstof toegediend. Dat wordt langzaam afgebouwd en wanneer zuurstof toediening niet meer nodig is mogen deelnemers vaak naar huis om daar verder te herstellen. De ziekenhuisopname heeft op een aantal deelnemers een behoorlijke impact gemaakt. Er mogen geen mensen op bezoek komen en als er mensen komen zijn ze volledig ingepakt in beschermende kleding waarbij je alleen de ogen ziet. Ook ervaren deelnemers angst om op de ic te belanden of om iemand anders te besmetten. 

Een paar deelnemers hebben zo ernstig zuurstoftekort dat ze zijn opgenomen op de intensive-careafdeling van het ziekenhuis. Het gaat slecht met deze deelnemers. Na een paar weken gaat het iets beter en kunnen deze deelnemers naar de longafdeling van het ziekenhuis en vervolgens naar een revalidatiecentrum. De ic opname wordt als heftig en zwaar ervaren. Deze deelnemers hadden bijvoorbeeld een delier (waanbeelden) tijdens en na de ic opname, en herbelevingen na de ic opname.