Na de bevalling

In dit thema worden de ervaringen beschreven rondom de periode vlak na de geboorte tot aan het naar huis gaan en de eerste nacht.

De meeste kindjes worden na de bevalling bij de moeder op de borst/buik gelegd. De meeste vrouwen vonden dit heerlijk en relaxed om te knuffelen met hun kindje. Een vrouw vond het ongemakkelijk dat haar kindje op haar borst lag. Voor verschillende vrouwen was dit ook het moment dat hun kindje voor het eerst aan de borst werd gelegd en probeerde aan te happen. Dit moment wordt door de vrouwen als mooi en bijzonder omschreven. Na de bevalling wordt gekeken of het kindje de bevalling goed heeft doorstaan en wordt de APGAR-score bepaald. Voor meer informatie over de APGAR-score zie deze website. Sommige kindjes zijn nog nagekeken door een kinderarts, bijvoorbeeld omdat het kindje te vroeg geboren is, er tijdens de zwangerschap zorgen waren om de gezondheid van het kindje, omdat het kindje geboren is via een keizersnede, omdat de kindjes een meerling zijn, of omdat de moeder tijdens de zwangerschap medicatie heeft gebruikt. Bij een kindje werden na de geboorte de glucosewaarden gecontroleerd, omdat de moeder zwangerschapsdiabetes had. Vrouwen benoemen dat hun kindje nog gewogen is voordat het werd aangekleed. Sommige vrouwen benoemen specifiek dat hun partner het kindje heeft aangekleed. Een vrouw vertelt dat haar tweeling eerst nog in de couveuse werd gelegd, om warm te worden. Haar kinderen kregen eerst een flesje voordat ze haar kinderen voor het eerst aanlegde.

Verschillende vrouwen geven aan dat zij de periode direct na de geboorte van hun kindje in een roes leefden en niet alles meekregen. Andere vrouwen benoemen dat zij op dat moment in hun eigen wereldje waren. Weer andere vrouwen geven aan dat zij opgelucht, intens gelukkig of verliefd waren. Een vrouw die last had van hyperemesis gravidarum beschrijft dat zij eindelijk kon genieten. Nadat haar placenta eruit was, was de misselijkheid direct verdwenen. Haar partner merkte dit ook doordat zij in korte tijd veel glazen water dronk. Enkele vrouwen moesten eerst wennen aan hun kindje en hadden niet meteen het gevoel van liefde op het eerste gezicht. Verschillende vrouwen geven aan dat zij de behoefte hadden om na de bevalling te douchen, omdat zij zich schoon wilden wassen, of omdat zij “zich een vies wrak voelden”. Enkele vrouwen vertellen dat zij tijdens het douchen flauwvielen. Enkele andere vrouwen dreigden daarvoor al flauw te vallen en werden daarom op bed gewassen. Amanda vond het een aparte gewaarwording dat de kraamverzorgende meekeek tijdens het douchen. Verschillende vrouwen benoemen ook de eerste keer plassen na de geboorte. Voor vrouwen die niet thuis zijn bevallen, is geplast hebben een voorwaarde om naar huis te mogen. Verschillende vrouwen hebben het plassen als verschrikkelijk ervaren, omdat het brandt. Een vrouw kon door een bijwerking van de ruggenprik niet plassen en moest een paar dagen in het ziekenhuis blijven. Enkele vrouwen benoemen dat zij na de geboorte last hadden van naweeën. Dit vonden zij pijnlijk. Een vrouw die via een keizersnede is bevallen, kreeg na de bevalling medicijnen om de baarmoeder te laten krimpen, en kreeg daardoor last van naweeën. Vrouwen die via een keizersnede zijn bevallen benoemen nog dat hun lichaam vreemd voelde en dat zij op de uitslaapkamer moesten blijven totdat ze hun benen weer konden bewegen. Dit omschrijft Carian als een “vreemde en enge gewaarwording”.

Voor vrouwen die in het ziekenhuis of in een geboortehuis zijn bevallen komt op een gegeven moment het moment dat ze naar huis mogen. Veel vrouwen omschrijven dit als een raar moment: “Je komt met een lege Maxi-Cosi en gaat met een kindje weg”. Anderen vinden het een verademing, fijn en heerlijk om naar huis te gaan, omdat ze het ziekenhuis als stressvol hebben ervaren, thuis beter kunnen slapen, of het fijn is om in je eigen bed liggen. Anne (A) kreeg op dat moment ook last van stressgevoelens door het besef dat ze het nu alleen moest doen. De meeste vrouwen bellen voordat ze het ziekenhuis verlaten de kraamzorg – zodat deze er is als ze thuiskomen. Roos vond het vervelend dat haar kraamverzorgende er nog niet was, omdat ze niet goed wist wat ze moest doen. Enkele vrouwen vertellen dat hun huis was versierd door familie of buren; dit was fijn thuiskomen.

Sommige vrouwen moeten na de bevalling nog enkele nachten in het ziekenhuis blijven. Hier waren verschillende redenen voor: een keizersnede; men wilde de glucosewaarden van het kindje controleren; de moeder had medicatie, bijvoorbeeld antidepressiva, gebruikt tijdens de zwangerschap waarvan men wilde controleren of het kindje daarvan last ondervond; de moeder kon nog niet plassen na de bevalling; het kindje werd geboren met een vacuümpomp; de moeder of het kindje kregen koorts; de moeder had in het verleden last gehad van trombose; de moeder had tijdens de bevalling veel bloed verloren waardoor men het HB-gehalte wilde controleren; of men wilde de temperatuur van het kindje in de gaten houden. Enkele vrouwen benoemen dat zij in het ziekenhuis een eigen kamer hadden; dit vonden zij prettig. Een vrouw benoemt dat zij slecht kon slapen in het ziekenhuis. Een andere vrouw vond het fijn dat zij nog even in het ziekenhuis moest blijven; dan was ze niet alleen en had ze hulp voor haar kindje.

Meerdere vrouwen geven aan dat hoewel zij de eerste nacht na de bevalling moe zijn, niet konden slapen. Bijvoorbeeld omdat ze hun ogen niet van hun kindje konden afhouden, omdat ze nog vol zaten met adrenaline, of omdat ze zich beroerd voelden. Verschillende vrouwen vonden de eerste nacht spannend, omdat ze alleen waren. Judith vertelt dat zij de uren aftelde totdat de kraamzorg weer zou komen. Een vrouw vond het juist fijn dat zij de eerste nacht in het ziekenhuis was, waar alle hulp aanwezig is.

Na de geboorte van hun kindje werd de familie vaak telefonisch ingelicht. Verschillende grootouders zijn ’s nachts wakker gebeld en waren verrast. Amina stuurde een foto van haar kindje rond om haar familie in te lichten. Sommige familieleden waren al op de hoogte dat de vrouw aan het bevallen was. Bijvoorbeeld omdat ze oppasten op de oudere kinderen, of omdat de vrouw een begrafenis af moest zeggen. De partner van Roos wilde de familie al informeren voordat zij eraan toe was. Sommige vrouwen die al oudere kinderen hebben, vertellen ook over hoe zij hun kinderen hebben geïnformeerd. Indira vertelt dat haar oudste ontroerd en trots was toen hij zijn broertje voor het eerst zag. Zwaniëlle wilde nog even wachten met het vertellen aan de kinderen; zij moest eerst zelf de snelle bevalling verwerken. De kinderen van een andere vrouw werden wakker en kwamen naar beneden. Zij hebben direct na de geboorte met het gezin een beschuitje gegeten. Enkele vrouwen die thuis zijn bevallen, benoemen nog dat hun partner na afloop van de bevalling “de troep moest opruimen”.