Wim M. vertelt hoe hij zijn vrouw het gebruik van een mobiele telefoon heeft geleerd

Ik heb, mijn vrouw heeft een mobiele telefoon. Ja hij is op het ogenblik stuk. Maar die neemt ze altijd mee als ze gaat wandelen zodat we contact kunnen houden. Dat is een apart telefoontje met maar vijf toetsen en toen we die kochten hebben we op een eigen manier haar daar mee leren omgaan, maar daar maakt ze nogal wat fouten mee. En toen ik dat boek kreeg, toen denk ik o wacht, dat moet ik anders doen. Ik moet beginnen met het knopje aan en uit. En dat, bij wijze van spreken eindeloos herhalen tot ze weet, o dat is aan en uit. En dan, als die overgaat dat die andere knop, de knop is van aannemen zal ik maar zeggen. Het gesprek aannemen en dat ook weer eindeloos herhalen en op die manier. En het bleek dat ze daar, toen we daarmee op die manier geoefend hebben en dat deed je gewoon hier naast elkaar zittend op de stoelen. En dat het telefoontje daar lag en dat ik zei nou zet hem dan eens aan. Nou, en zo eindeloos en zelfs op een gegeven moment dat ik met mijn eigen mobiel of met de gewone telefoon haar, haar mobiel gebeld, van nou moet je hem aannemen enzovoorts. En het blijkt dat dat werkt. Alleen je moet het, je moet er geduld voor hebben. En het moet foutloos gebeuren. Want, nogmaals, als er een fout in sluipt dan krijg je hem bijna niet weg.