Steunbronnen

Hier leest u wat mensen vertellen over hun (vroegere) spirituele of religieuze steunbronnen, zoals de religieuze gemeenschap, verhalen, beelden, muziek of rituelen. Deze bronnen kunnen helpen om zo goed mogelijk om te gaan met alles wat dementie met zich meebrengt. Soms blijkt ook dat het geloof waar jarenlang aan werd gehecht, nu ineens nog maar weinig zegt.

Naast de meer alledaagse steunbronnen kunnen mensen ook gebruik maken van spirituele of religieuze steunbronnen. Hoop is daarbij een belangrijk thema. Waar mensen precies steun aan ontlenen verschilt. De één is praktisch ingesteld, de ander zoekt het bij belangrijke (geloofs)waarheden of leunt op ervaringen. 

Voor sommige mensen zijn rituelen of gelovige praktijken van waarde, bijvoorbeeld bidden of naar de kerk gaan. Mensen benoemen dat praktijken die vroeger belangrijk waren nu juist wegvallen. Ze zijn onmogelijk geworden of worden niet langer als waardevol ervaren en beleefd.

Voor enkele mensen zijn de sociale contacten een spirituele of religieuze steunbron. Zij voelen zich thuis bij een (kerkelijke) groep.

Het geloof of bepaalde spirituele waarden kunnen mensen een structureel houvast bieden. Zij beschrijven het persoonlijke geloof als een ijkpunt in de tijd. Het is er altijd geweest en is er nog. Ze uiten het vertrouwen dat ook in de toekomst deze steun aanwezig zal zijn. Sommige mensen ervaren spiritualiteit of geloof als een waarheid die in je woont. Het maakt zo vanzelfsprekend deel uit van het zelf dat het onmogelijk is jezelf er los van te denken.

Mensen vinden en ervaren religieuze of spirituele, maar stellen er ook vragen bij (zie levensvragen). Voor meerdere mensen geldt dat niet altijd steun komt van die bronnen waar zij het vroeger van verwachtten. Niet alles waaraan men (spiritueel) hechtte lijkt overeind te blijven. Ook die twijfels worden verwoord. Ondanks een gebrek aan ervaren steun, wordt uit die uitspraken vaak wel duidelijk waar men graag hoop uit zou putten. En daarmee wat van grote waarde voor mensen is.