Elly G.

Elly merkte dat haar man vreemd reageerde op bepaalde dingen, bijvoorbeeld op mopjes. Zo kende ze hem niet. Op een gegeven moment gaf een medewerkster van een revalidatie instelling voor visueel beperkten aan dat hij snel dingen vergat tijdens een computercursus die hij volgde, en dat dat volgens haar niet goed was. Ze zijn toen naar de huisarts gegaan, die hen doorverwees naar de neuroloog en het geheugenteam. In 2009 werd op 78-jarige leeftijd de diagnose vasculaire dementie gesteld bij de man van Elly.

In januari 2010/2011 kreeg de man van Elly een CVA. Als gevolg daarvan kreeg hij moeite met slikken en praten. Daarnaast ging hij dwalen – ook 's nachts. Voor Elly werd de zorg voor haar man steeds zwaarder. Na een prostaatoperatie werd hij voor revalidatie opgenomen in een verpleeghuis, waar hij weinig contact met anderen had en vereenzaamde. Omdat Elly de zorg voor haar man lichamelijk niet meer aankon, moest er gezocht worden naar een geschikte plek voor haar man. Tot vreugde van iedereen vonden zij die op een kleinschalige zorgboerderij. Elly bezoekt hem vier middagen in de week en op zondag komt hij thuis. Elly is heel positief over de zorgboerderij. Haar man heeft de ruimte, hij heeft een tuin, hij kan er makkelijk rondlopen en hij krijgt er aandacht. Ook Elly komt er graag, vanwege de rustgevende, open en vriendelijke sfeer die er hangt.

De opname op de zorgboerderij was nogal plotseling. Dit heeft bij Elly en haar man voor veel verdriet gezorgd. In het begin voelde Elly zich schuldig en machteloos, omdat ze het niet aan heeft gekund om tot zijn dood voor hem te zorgen en de zorg uit handen heeft moeten geven. Nu beseft ze dat, om goed voor haar man te kunnen zorgen, het beter is om niet samen thuis te zijn, want dan wordt ze zelf ziek door alle zorg die ze haar man moet geven. Ze raadt dan ook iedereen aan om zich voor te bereiden op een uiteindelijke opname, want niemand houdt het vol om tot het einde voor iemand met dementie te zorgen.

Elly vindt het zwaar dat ze toch niet het leven kan leiden zoals ze het graag zou willen. Ze zou graag eens naar haar kinderen gaan of haar zus bezoeken, maar dat kan niet omdat ze gebonden is aan de bezoekjes aan haar man. Ze geniet van onverwachts bezoek en ervaart steun van haar kinderen en vrienden waar ze haar verhaal kwijt kan.

Elly hoopt dat ze nog een lange toekomst heeft, maar ze leeft van dag tot dag. De toekomst hangt samen met haar man. Als hij het goed heeft, heeft zij het ook goed. En als hij het slecht heeft, voelt zij zich ook niet prettig.