Elly G. heeft positieve ervaringen met het personeel

Want hoe verloopt over het algemeen de communicatie met de zorgverleners.

Met hun, met de zorgboerderij prima. Ja hoor, die staan open voor alles. Als ik een keer wat aankaart dan zeggen ze nou daar zullen we het even over hebben, of dat kan, of al die dingen meer. Ik bedoel ze, en als je ook ziet hoe ze met die mensen bezig zijn daar heb ik zo'n bewondering voor. Dat is werkelijk geweldig. Maar ja, zei ze ook, wij werken hier acht, negen uur, acht uur, met een uur pauze of zo, ik weet niet precies, daar hou ik me ook niet mee bezig, en dan gaan we naar huis en dan hebben we ons eigen leven. Dus we kunnen het makkelijk van ons af zetten. Maar als hij thuis zou zijn, zei ze, dan ben je er vierentwintig uur per dag mee bezig. En zeker 's nachts is hij nog wel eens loperig, ja, en dat was ook het punt van overwegen, want ik kreeg 's nachts geen rust meer. En dan wordt je boos, en ik ga boven liggen! Ja, en dan zag je weer boven en dan dacht ik ja nou kan ik niet horen wat hij doet. Dat hè. En dat hoef je nou niet meer. Dus. Alles heeft zijn voor en tegen, maar in dit geval heeft een zorgboerderij heeft heel veel voor. Ruimte heeft hij daar, een tuin, hij kan heel makkelijk daar rondlopen, aandacht voor hem. Hij vindt dat hij niet genoeg krijgt, maar dat is gewoon zijn eigen, ja alles wordt wat egoïstischer hè, egocentrischer. Dus dat hoort er ook bij, dan moet ik maar weer zeggen ja je bent hier niet alleen, je bent hier met vijf, zes man, dus, nou ja, het zal.

En u zei dat u bewondering voor de medewerkers daar heeft, hoe ze met hem omgaan, kunt u ook beschrijven hoe ze dan met hem omgaan, wat maakte dat u dat zo bewonderenswaardig vindt?

Ja dat zie ik voornamelijk aan de andere mensen waar ze mee omgaan hoor, want als ik er ben hoeven ze niet zo met hem om te gaan. Maar hoe ze over hem praten, ze houden hem in de gaten, dat zie ik zo wel, en van de week zeiden ze ook ja, hij gaat toch wel wat achteruit. Wat dat is, hij viel ook af, dus dat houden ze constant in de gaten, hoe die reageert en sommigen hebben hele gesprekken met hem. Dat zeggen ze ook wel, en dat vindt hij heel prettig. En soms praat hij ook, want ik hoorde laatst dat er één zei van u was zijn eerste vriendinnetje. Dus daar praat hij ook over, ik zeg nou, niet om het één of ander, maar ik heb vroeger wel eens anders gehoord [lacht]. Maar dat maakt niet uit. Maar zo, dus zo praten ze dus met hem, en die aandacht die hij krijgt. Het feit dat ze hem weer hebben leren slikken, en weer leren eten, en als hij het echt benauwd heeft dat ze meteen een dokter roepen, ik zou nog wel eens zeggen nou wacht maar even hoor. Bij wijze van spreken, dat, ja het is meer het gevoel, als je daar binnen komt dan is dat een heel rustgevend, open, vriendelijk gevoel wat je krijgt. Dus het is niet zo zeer met daden aan te wijzen, maar de sfeer. De sfeer is het. Ik geniet uitbundig als ik daar bij hem ben hoor, die sfeer dat, daar geniet ik van gewoon. Die openheid, en die vrolijkheid die ze met elkaar hebben, en ik zeg wel eens tegen hem je hebt het hier prettiger als ik alleen thuis. Daar wil die niet aan, dat weet ik wel, maar zo is het ergens wel, ik mag daar graag komen. Ondanks dat hij soms een halve middag slaapt als ik er ben hoor, dan zit hij in de stoel helemaal te suffen. Nou dan vermaak ik me wel met die anderen. Of met personeel, of, dus.