Lini
- Geslacht:
- Vrouw
- Leeftijd:
- 83 jaar
- Diagnose:
- Ziekte van Alzheimer
- Datum interview:
- donderdag, 24 mei, 2012
Achtergrond:
Lini is getrouwd en heeft vier volwassen kinderen. Ze is werkzaam geweest als accountmanager tot de geboorte van haar eerste kind.
Korte samenvatting:
In augustus 2011 is bij Lini de ziekte van Alzheimer gediagnosticeerd. Lini is bekend met de ziekte, omdat haar moeder het ook had. Omdat ze het ziektebeeld herkend beseft ze dat haar leven zal veranderen en dat haar mentale gezondheid alleen maar achteruit zal gaan. Ze probeert zich zo goed mogelijk aan te passen aan haar omgeving en hoopt dat haar omgeving begrijpt wat de ziekte inhoudt. Haar kernwaarden zijn: aanvaarden, er wat van maken en hopen dat ze niet lastig wordt voor haar omgeving.
Meer
In augustus 2011 is bij Lini de ziekte van Alzheimer gediagnosticeerd. Lini is bekend met de ziekte, omdat haar moeder het ook had. Ze beseft wat er gaat komen, omdat ze het ziektebeeld herkent. Ze probeert zo goed mogelijk om te gaan met de ziekte en zich zo goed mogelijk aan te passen. Haar kernwaarden zijn: aanvaarden, er wat van maken en hopen dat ze niet lastig wordt voor haar omgeving.
In het begin waren het kleine veranderingen die opvielen, bijvoorbeeld dat ze anders reageerde in situaties. Lini ziet de ziekte als een proces van verandering, afscheid nemen en het missen van de dingen die ze niet meer kan. Ze is zich nu nog bewust van de ziekte, zodat ze zich kan aanpassen en kan accepteren dat ze achteruit gaat zonder zich ervoor te schamen. Op dit moment heeft ze het gevoel dat ze alleen last heeft van vergeetachtigheid: het niet kunnen vasthouden waar je over denkt en snel afgeleid zijn. Door zich te concentreren op hetgeen waar ze mee bezig is kan ze naar haar idee de 'rechte lijn' nog vasthouden. En als haar iets niet lukt dan maakt ze dat kenbaar aan haar omgeving. Alzheimer is een sluipende ziekte, maar het is geen lijdensweg voor haar, zolang ze maar mee blijft tellen.
Lini verwacht van haar omgeving een begripvolle houding. Ze hoopt dat haar omgeving accepteert dat ze niet meer reageert zoals ze vroeger deed en dat ze haar accepteren zoals ze 'werkelijk' is. Het is een langzaam proces, een langzaam 'wegebbend iets in je hoofd'. Ze wil haar omgeving niet tot last zijn en hoopt dat ze het vertellen als hen iets hindert.
Lini ervaart erg veel betrokkenheid van haar man en kinderen. Ze ontnemen haar zorgen door met haar mee te denken of iets te organiseren waar zij ook nog aan mee kan doen. En hoewel ze het soms erg vindt voor haar man dat ze verandert en afhankelijk van hem is, is ze gelukkig met het leven dat ze samen met haar man leidt. Lichamelijk is ze nog in goede conditie en ze doet haar best om zich aan de vergeetachtigheid aan te passen. En volgens haar kan haar man haar achteruitgang tot nu toe goed verwerken.
Lini probeert nog zoveel mogelijk met andere mensen om te gaan. Daarom gaat ze naar een dagopvang. Het is er gezellig en het is een fijne afleiding voor haar. Ook heeft ze het idee dat ze daardoor niet bij de pakken neer gaat zitten.
Linie is duidelijk over de toekomst. Zolang ze thuis zorg kan ontvangen vindt ze het prima. Maar als dit niet meer mogelijk is dan wil ze naar een verzorgingshuis of rusthuis.