Mevrouw Greup

Mevrouw Greup haar man heeft in 2009 contact gezocht met de huisarts, nadat hij het vermoeden had dat er iets aan de hand was. Hij merkte dat ze steeds vaker vergeetachtig was. Vervolgens zijn ze samen naar de huisarts gegaan, die haar doorverwees naar het ziekenhuis. Daar is in 2009 de diagnose Ziekte van Alzheimer gesteld.

Volgens mevrouw Greup hebben gebeurtenissen uit het verleden invloed op het omgaan met de ziekte. In haar leven heeft mevrouw Greup veel voor anderen gezorgd. Nu wil ze andere mensen niet belasten met haar vergeetachtigheid, waardoor ze voor haar moeten zorgen. Haar directe omgeving weet dat ze Alheimer heeft, maar mensen daarbuiten weten het niet. Omdat ze graag wil dat dat zo blijft stopt ze met bepaalde activiteiten, zoals knutselen in verenigingsverband.

Mevrouw Greup vindt het lastig andere mensen uit te leggen hoe het is om Alzheimer te hebben. Ten eerste omdat je de ziekte niet voelt en daarmee bedoelt zij dat je geen pijn voelt. Ten tweede omdat je vaak niet beseft dat je iets vergeet.

Mevrouw Greup woont samen met haar man in een huis op het platteland. Ze willen hier zo lang mogelijk blijven wonen en worden hierin bijgestaan door een casemanager. Door de ondersteuning van de casemanager denkt ze dat ze langer thuis kan blijven wonen. Ze kan haar namelijk altijd bellen als ze hulp nodig heeft.