Mevrouw Greup was boos nadat haar man naar de huisarts was gegaan

Nou, eigenlijk niet. Ja, hoe ben ik nou begonnen? [-] Ik ja, mijn man die had het wel een beetje in de gaten dat ik dan sommige dingen wat vergat of zo of niet goed uit mijn woorden kon komen. Ik ben toen naar het ziekenhuis gegaan en toen hebben ze van mij een scan gemaakt, van mijn hoofd. Nou ja, en toen zeiden ze van, het zit daar niet goed. En ja, zo ben ik dus bij mijn, de arts gekomen. Ja en ik, ja, je hebt geen pijn, hè, dus je kunt niks aangeven. [-]. Hè, maar ja, Jan die had het in de gaten, maar dat heb je zelf niet in de gaten. Nee. Jan die heeft toen gezegd, oh met de huisarts, hij zegt, ze doet een beetje vreemd of zoiets, daar is iets. Nou, dat moest dan maar komen. En dat wist ik niet, dat hij dat zo eerst [-]. Hij zegt, ik [-]. Dus daar was ik toen een beetje boos over, maar ik zeg, want als ik zeg van, joh, je moet naar de dokter van zus of zo, dan ga je niet. Ik zeg [lacht] Heeft hij zijn excuus aangeboden. Maar dat moet je niet opschrijven. [lacht] En wat wou ik nou? Oh ja, nou ja, toen ben ik gegaan en toen zei hij, nou, mevrouw, hij zegt ja, ik hoor wel dat het [-]. Hij zegt, we moeten eerst maar eens een scan laten maken.

Oh, het is een scan geweest. Oké.

En toen is het gaan rollen.