Rien

In 2007 werd Rien duidelijk dat er iets met hem aan de hand was toen hij aan zijn vrouw vroeg wanneer zij jarig was, terwijl zij net jarig was geweest. Na een bezoek aan de dokter is hij doorverwezen naar het ziekenhuis waar begin 2008 Vasculaire dementie is vastgesteld. Omdat Rien ook andere ziektes heeft, hebben zijn vrouw en hij besloten hun huis te verkopen en in een appartement in een dorp te gaan wonen.

Rien omschrijft zijn ziekte als leven met pieken en dalen. Als hij in een 'piek' zit voelt hij zich goed en kan hij prima uit zijn woorden komen. Echter, als hij in een dal zit voelt hij zich slecht en kan hij moeizaam uit zijn woorden komen. Ook kunnen mensen dan geen contact met hem maken. Zijn grootste angst van deze ziekte zijn de tia's. De pijn die tia's veroorzaken zijn bijna niet te beschrijven. Hij vertelt dat het voelt alsof een dolk door zijn hoofd steekt.

Rien vertelt dat hij vroeger een Bourgondisch leven leidde. Hij werkte in het Biesboschcentrum en in zijn vrije tijd was hij wijnboer, waardoor hij vele contacten in heel Nederland had. Nu hij deze ziekte heeft merkt hij dat zijn sociale leven een stuk kleiner is geworden. Dit vindt hij erg jammer, omdat hij altijd veel energie in anderen heeft gestopt en omdat hij sociale contacten juist nu heel goed kan gebruiken.

Rien zijn vrouw is een zorgzame vrouw. Dit is enerzijds erg fijn, omdat er goed voor hem gezorgd wordt. Anderzijds geeft deze zorg hem soms het gevoel dat hij geen ruimte voor zichzelf heeft. Ook baart het hem zorgen dat het zijn vrouw op een bepaald moment teveel wordt. Daarom stimuleert hij de ondersteuning die er is voor mantelzorgers, zoals het organiseren van uitjes. Op deze momenten kan Rien zijn eigen dingen doen met of zonder hulp en die momenten koestert hij. Ook geniet hij van zijn tijd op de zorgboerderij. Daar heeft hij een tuintje waar alleen hij de verantwoordelijkheid over heeft.