Serife

Toen de moeder van Serife, op advies van haar kinderen, definitief bij Serife in Nederland kwam wonen, merkte Serife dat er iets niet pluis was. Haar moeder had geheugenproblemen en zette bijvoorbeeld het zout in de koelkast. Serife ging met deze klachten naar de huisarts, die zich echter concentreerde op de lichamelijke klachten die haar moeder had als gevolg van diabetes. De huisarts verwees hen door naar de internist, die de diabetesmedicatie van haar moeder aanpaste. Serife bleef echter het gevoel houden dat er meer aan de hand was. Bij de apotheek las zij een folder over geheugenproblemen, waarin Serife veel herkende. Ze ging hiermee naar de internist, die hen toen doorverwees naar de geriater. Deze stelde in 2008 de diagnose ziekte van Alzheimer. Haar moeder was toen 73 jaar.

Het geheugen van haar moeder ging hard achteruit en Serife kwam op het idee om haar moeder te laten opnemen in een verpleeghuis. Dit was voor Serife achteraf nog een stap te ver en ze vond een verpleeghuis uiteindelijk toch niets voor haar moeder. Serife heeft toen een Persoons Gebonden Budget (PGB) aangevraagd en zorgverlof opgenomen om voor haar moeder te kunnen zorgen. Het viel niet altijd mee om de zorg voor haar moeder, die bij haar inwoonde, te combineren met de zorg voor haar kinderen en haar eigen huishouden. Ze vond het zwaar om meerdere ballen in de lucht te moeten houden. Het kost veel energie om 24 uur per dag, 7 dagen in de week te moeten zorgen voor iemand met dementie en daarvoor je eigen vrijheid te moeten inleveren. Serife voelt zich dan ook moe en uitgeput.

Naarmate de tijd vorderde, merkte Serife dat haar moeder continu naar de wc moest, incontinent werd en vaak last had van blaasontsteking. Ze bleek een tumor in haar blaas te hebben. Dit was een moeilijke periode, waarin zij vooral van het kastje naar de muur werden gestuurd. Serife heeft ervaren dat het voor iemand met dementie moeilijk is om aan te geven welke lichamelijke klachten er spelen. Als mantelzorger moet je dan ook voor diegene opkomen, maar daar slaag je niet altijd in.

Serife's grootste angst was altijd dat haar moeder opgenomen moest worden in een verpleeghuis en daar niet goed verzorgd zou worden. Deze angst werd helaas realiteit. Toen het niet meer lukte om voor haar te zorgen – mede door de pijn die haar moeder had door de radiotherapiebehandeling voor de tumor in haar blaas – besloot Serife haar moeder te laten opnemen in een verpleeghuis. Serife is echter zeer teleurgesteld in de zorg die daar geboden werd. Serife heeft daarom nu een aanleunwoning voor haar moeder geregeld, waar zij wordt verzorgd door personeel dat Serife inhuurt via het PGB.

Serife kan de zorg voor haar moeder niet delen met haar vijf broers. De familie ontkent de ernst van de ziekte en wil zich niet inzetten voor de zorg. Serife vindt het jammer dat ze er altijd alleen voor staat. Regelmatig vraagt ze zich af: "kunnen mijn broers niet even een paar uurtjes voor hun moeder zorgen en mij aflossen, zodat ik even tijd voor mezelf heb?" Het belangrijkste advies dat Serife aan anderen wil geven, is dan ook om de zorg te verdelen om elkaar te ontlasten. En ook vooral om het aan te geven wanneer je te veel belast wordt.