Tom

Toen de vader van Tom ernstig ziek werd, merkte Tom dat er iets met zijn moeder aan de hand was. Nu haar man niet meer voor haar kon zorgen, moest zij thuis alles alleen doen en daar had ze grote moeite mee. Zo lukte het haar bijvoorbeeld niet meer om boodschappen te doen of om koffie te zetten. In 2007 werd de ziekte van Alzheimer vastgesteld. Daarnaast kreeg ze ook leukemie, waardoor ze fysiek achteruitging. Zijn moeder had moeite met praten en wilde niet dat anderen haar zo zagen, waardoor ze eenzaam werd. In 2008 verhuisde ze naar een zorgcentrum, waar ze in de zomer van 2010 is overleden.

Tom deelde de zorg voor zijn moeder met zijn twee zussen. Daarnaast kwam de thuiszorg meerdere keren per dag langs en hielden de buren een oogje in het zeil. Tom bood vooral praktische hulp aan zijn moeder. Hij deed haar boodschappen, hielp haar met de tuin, ging een autoritje met haar maken en samen ergens koffie drinken. Drie tot vier keer per week ging hij bij haar langs. Tom heeft altijd het gevoel gehad dat hij en zijn zussen een stap achter liepen. Wanneer ze extra zorg geregeld hadden, bleek er al weer meer zorg nodig te zijn.

Tom heeft het zorgen voor zijn moeder niet als zwaar ervaren. Dit kwam mede door het feit dat hij de zorg kon delen met zijn zussen en doordat hij vanuit zijn werk goede ondersteuning kreeg. Door zijn flexibele werktijden had hij de mogelijkheid om voor zijn moeder te zorgen. Wel vond hij het moeilijk om zijn moeder hulpeloos en ongelukkig te zien.

Het zorgen voor zijn moeder heeft Tom voldoening gegeven. De band met zijn moeder is sterker geworden, omdat hij er vaker kwam. Daarnaast is hij persoonlijk veranderd door de situatie. De nieuwe rol heeft hem een breder geïnteresseerd mens gemaakt. Hij is er geestelijk rijker van geworden: "er is meer in het leven dan alleen je eigen dingen".