Lina

Lina was dertien toen ze voor het eerst ongesteld werd. De dag ervoor had ze hoofdpijn en buikpijn. Bij haar eerste menstruatie verloor ze een klein beetje bruin bloed. Dit zorgde voor twijfels, of ze iets fout had gedaan. Ze schaamde zich en vertelde het niet aan haar moeder, die er na een week achter kwam. 

Lina verlies veel bloed tijdens haar menstruatie. Ze moet elke 10 minuten naar de wc moet. En ze lekt hierdoor ook vaak door. Daarnaast heeft ze rugpijn, buikpijn en is ze vermoeid. Soms kan ze door de stekende buikpijn moeilijk lopen. Lina voelt zich echt ziek tijdens haar menstruatie. Ze noemt het ziek zijn, omdat ze niet kan functioneren en in bed ligt de hele dag. Dit gevoel van ziek zijn, heeft ze de eerste 2-3 dagen van haar menstruatie. 

Lina probeert tijdens haar menstruatie wat te bewegen door yoga te doen. Dit geeft haar rust. Ze merkt ook dat haar concentratie minder is tijdens haar menstruatie. Hierdoor is studeren moeilijker in die periode. Door het hevige bloedverlies blijft ze vaak thuis van school. Op school worden haar klachten niet altijd serieus genomen. Ook is ze tijdens haar menstruatie emotioneler: ze is sneller boos en moet vaker huilen. Ze voelt zich een ander persoon, met andere gevoelens en ander gedag. Lina zegt ook wel eens sociale afspraken af door haar klachten. Tegen sommigen is ze open en zegt ze dat dat komt door haar ongesteldheid; tegen anderen zegt ze dat ze ziek is. 

Lina heeft meermaals haar huisarts bezocht voor haar klachten. Maar ze vond dat de huisarts zich niet goed inleefde in haar klachten. Op advies van de huisarts slikte ze een jaar lang de pil. Dit verergerde haar klachten, waardoor ze hier weer mee stopte. De pijn probeert ze te beheersen met thee en een kruik. Ze slikt geen paracetamol, omdat dit voor haar niet goed voelt.

Lina ziet verschillen tussen Nederland en Syrië in hoe er gesproken wordt over menstruatie. In Syrië wordt menstruatie geheim gehouden en verborgen, terwijl in Nederland er meer open over gesproken mag worden. Toch merkte Lina dat ondanks dat er open over gesproken mag worden, het niet veel gebeurd. Ook in Nederland is er schaamte om het onderwerp. 

Lina adviseert andere vrouwen om open te zijn over hun menstruatie en het te benoemen als ze ongesteld zijn. Zij voelt zich gesterkt als een andere vrouw dat tegen haar zegt. Aan de omgeving van iemand die ongesteld is wil ze meegeven om begrip te hebben en veel liefde te geven.