Lina voelt zich een ander persoon als ze ongesteld is

Laat staan de emoties en de hormonen en huilen om stomme dingen, of niet stomme dingen en gewoon iemand anders zijn. Echt een ander persoon zijn met andere gevoelens, andere principes, andere gedrag. Dat is wat ik nu heb. Maar het is ook iedere keer anders. Dus daarom wen je daar ook niet aan. Daarom is het iedere keer een soort verrassing dat je ongesteld bent, want je krijgt iedere keer iets anders mee van jezelf.

Interviewer: In welke manier is het elke keer anders?

Respondent: Gewoon, je gevoelens die veranderen zeg maar. De ene keer is het een hele tijd boos zijn, de andere keer is het de hele tijd heel verdrietig zijn, een andere keer is het heel erg stil zijn en niks hebben om te zeggen of te doen. En het zijn allemaal slechte tijden, maar daarom zijn het gewoon andere ervaringen. Het heeft, denk ik, ook te maken met wat je ook meemaakt in je eigen leven in die periodes. Maar ik heb zelf het gevoel dat ik iedere keer een ander probleem meemaak

(..)

Interviewer: Je noemde ook al eerder van “ ik heb echt het gevoel dat ik een ander persoon was”. Is dat wat je dan bedoelt van dat gedrag?

Respondent: Ja, dat je gewoon echt een ander persoon bent. Je bent dan iemand die sneller boos is. Ik ben echt boos om alles om me heen, van dingen die mij normaal zeker weten niet boos zullen zouden maken. Van iets is niet schoon, of iets is niet een plek waar het hoort, of je hebt dit gedaan, of je ademt te hard naast mij, dat maakt mij ook soms boos. Je gaat dan redenen vinden om boos te zijn, want die gevoelens moeten ergens heen, die moeten echt eruit. En dat doe ik dan ook. Ik vind gewoon dingen en alles met mijn verdriet, ga ik video´s online kijken. Heel vaak huilen, echt de hele dag door huilen. En als ik begin te huilen bijvoorbeeld, dan ben je tevreden oké, je gaat ongesteld worden dat zie ik nu aankomen. En ook in discussies, want je woont natuurlijk met andere mensen en je bent interactief, dus je moet altijd gewoon dingen uiten van jezelf. Maar in deze dagen ben ik minder logisch, ik heb minder begrip voor wat er ook is. Ik ben vaker boos om alles wat er gezegd wordt. Ik ben heel sensitief, heel erg zwak ook een soort van. Alles raakt mij van binnen en alles heeft heel veel betekenis en alles is heel diep en alles is fout op de één of andere manier. En dat ga ik ook uiten, of ik ben er heel stil van, wat ook een probleem is

Interviewer: En je zei al van, dat bij mijn familie dat dat dus heel vaak ruzies veroorzaakte?

Respondent: Ja. Stel je voor dat je ook nog een tiener bent, dat is dan een ramp [lacht] inderdaad, dus alle ruzies die ik zou hebben alle, alles is daar beïnvloed door

Interviewer: En wist je moeder hier wel van?

Respondent: Nee, vaak niet nee. Ik heb het daar nooit over gehad met m´n familie en ik heb nooit gezegd van “hé, ik ben nu ongesteld, dus dat weten jullie”. Ik ben moe en ik ben effe niet oké. Nee, het was gewoon, we hebben een moeie dochter, we hebben een dochter met heel veel stemmingswisselingen. En dat hebben ze geaccepteerd. Maar eigenlijk is dat niet de normale ik. Er is ook wel een normale ik, er is een ik met stabiele gevoelens, die goed functioneert, die logisch kan nadenken, die even ademt voordat ze gaat reageren. Maar als ik ongesteld ben, ben ik helemaal niet zo. En dat weten ze niet, dat weten ze nu ook niet. Ik zeg wel dat ik ongesteld ben als ik bijvoorbeeld niet kan komen, of effe niet beschikbaar ben. Maar niet in momenten waarin ik denk ja, ik ben effe ongesteld dus neem me niet kwalijk bijvoorbeeld, dat ik eh dit of dat doe. Nee, dat is niet beschikbaar voor m´n familie, wel met m´n vrienden, bij m´n vriend.