Dhr. en mw. Dufais

In april 2021 begon meneer Dufais klachten te krijgen. Hij moest vooral erg veel hoesten, hij was benauwd en heel erg vermoeid. Na het doen van een test blijkt hij COVID-19 te hebben. Door een miscommunicatie met de huisarts heeft hij nog een goede week ziek thuis gelegen. Toen de huisarts uiteindelijk bij hem thuiskwam, was het zuurstofgehalte in zijn bloed zo laag dat hij vrijwel direct naar het ziekenhuis is gebracht met een ambulance. Daar bleek hij een longontsteking te hebben en kreeg hij zuurstof toegediend. Na vijf dagen was meneer Dufais gelukkig weer wat opgeknapt en mocht hij naar huis. 

Ondertussen had zijn vrouw ook COVID-19 gekregen en probeerden ze samen thuis weer wat op te knappen. Dat ging erg langzaam. Vooral de vermoeidheid en de benauwdheid bleven, verteld meneer Dufais. Een klein stukje lopen naar het einde van de straat was als een marathon. Dit terwijl meneer Dufais voordat hij COVID-19 kreeg, gewend was om tien tot vijftien kilometer te wandelen met de wandelclub.

Meneer Dufais heeft naast vermoeidheid ook geheugenklachten over gehouden aan de Corona infectie. Hij maakte eerder altijd veel woordpuzzels en cryptogrammen, maar dat gaat nu nog steeds lastig. Hij heeft met name woordvindingsproblemen, iets wat hij voorheen nooit had. Een effect op zijn stemming heeft dat echter niet. “Ik probeer altijd het positieve ergens van in te zien. Ook al is het moeilijk, ik denk: als de ene deur dicht gaat, gaat er altijd wel ergens anders een open”. 

Het gaat ten tijde van het interview al wel beter met meneer Dufais ten opzichte van toen hij net uit het ziekenhuis kwam. Hij begon drie maanden daarna met fysiotherapie, waar hij nu nog steeds komt voor rustige inspanningstraining, wat krachtoefeningen en oefeningen in het zwembad. Hij is ook naar een logopedist gegaan en heeft daar onder andere ademhalingsoefeningen gedaan voor zijn hoge ademhaling en omdat hij zich verslikte in zijn speeksel. Aan de fysiotherapie zegt hij wel het meest te hebben gehad. 

Meneer Dufais en zijn vrouw hebben veel steun gehad aan elkaar, hun vrienden en buren. Die belangstelling en emotionele steun heeft erg bijgedragen aan het herstel. Zijn advies aan naasten van Post COVID Syndroom patiënten is dan ook om geduld te hebben en begrip te blijven tonen. Aan zorgverleners is zijn advies dat er meer aandacht voor Post-COVID patiënten vanuit de huisarts moet komen. Met name door de mensen die COVID-19 hebben of hebben gehad, actief te volgen en te vragen hoe het gaat. 

Mevrouw Dufais werd een paar dagen na haar man positief getest op COVID-19. Ze begon vooral met hoesten en was heel erg moe. Terwijl haar man wordt opgenomen in het ziekenhuis blijft zij thuis ziek achter. Dit was even schrikken, maar gelukkig komt haar man na 5 dagen weer thuis en kunnen ze samen thuis opknappen. Dit gaat echter erg langzaam en mevrouw Dufais blijft erg vermoeid. Ze krijgt daarnaast ook last van geheugenklachten, woordvindingsproblemen en slaapt ze slechter dan voorheen. 

Op het moment van het interview heeft mevrouw Dufais vooral nog last van de vermoeidheid en geheugenklachten. Dat betekent voor haar dat ze haar hele dag moet plannen. Ze spreidt nu bijvoorbeeld het koken uit over de hele dag: ze bereid in de ochtend en middag al dingen voor, zodat het koken in de avond minder belastend is. Haar geheugenklachten zijn vooral woordvindingsproblemen en versprekingen. Dat doet ook wel wat met haar stemming, zegt ze. Het lukt niet altijd om er vrolijk en optimistisch onder te blijven. Het helpt haar wel dat ze veel steun en begrip heeft van haar man, die ook Long COVID heeft. Ook van haar verdere familie, hun vriendenclub en buren ervaart ze veel steun en begrip. 

Wat betreft zorg heeft de fysiotherapie haar vooral veel geholpen, verteld mevrouw Dufais. De fysiotherapeut let goed op haar grenzen en helpt haar ook met het inschatten van haar eigen belastbaarheid. In het begin was ze na de fysiotherapie doodmoe en kon ze daarna weinig doen de rest van de dag. Dat is nu beter geworden. Mevrouw Dufais heeft ook zangtherapie gehad, wat haar heeft geholpen met haar kortademigheid. Ze is ook bij een diëtiste geweest, waarvan ze vooral hulp heeft gehad om extra proteïne te eten voor de spieropbouw. 

Mevrouw Dufais zou zorgprofessionals het advies geven om beter te luisteren en meer met elkaar te overleggen. In haar ervaring moet er vooral tussen de huisarts en de fysiotherapeut betere samenwerking komen. Voor naasten van LongCOVID-patiënten heeft ze het advies om vooral begrip te hebben en belangstelling te tonen. Mevrouw Dufais denkt ook dat het zou helpen als er meer aandacht voor LongCOVID komt in de media. 

Voor de toekomst hoopt mevrouw Dufais dat zij en haar man weer meer kunnen gaan reizen. “En ook weer gewoon fijn functioneren... als we weer kunnen wandelen, en op die manier plezier hebben in het leven”.