Diana

In 2005 heeft Diana een heftige burn-out tijdens haar studie aan de universiteit. Ze is dan verslaafd aan computer gamen, studeert lange dagen, en slaapt weinig. Een periode van her en der logeren, zonder huis en zonder inkomen volgt. Ze ervaart dromen en uittredingen. In 2007 krijgt Diana een eerste psychose volgens de psychiatrie. Na een intensieve tien daagse spirituele cursus gaat het mis en beland Diana in een heftige psychose. Het lijkt daarbij als of ze in een parallelle realiteit komt, ze hoort stemmen en boodschappen die telepathisch aan haar worden doorgegeven. Ze ervaart mooie dingen en heel enge dingen, het is heftig en heel echt.

Diana wordt opgenomen en na twee weken verdwijnen de wanen. Door de hoge hoeveelheid medicatie raakt ze ernstig depressief en verliest de wil om te leven. Na een jaar gaat het beter door dat Diana zelf haar medicatie verlaagt.

 In 2009 krijgt Diana een tweede heftige psychose. Ze is bang om weer ernstig depressief te raken door te veel medicatie en voelt zich hierin niet serieus genomen of gesteund door de kliniek waar ze een jaar verblijft. Ze krijgt tegen haar wil van eind 2009 tot eind 2010 toch de hoge dosis medicatie. De ervaringen in de instelling zijn traumatisch voor Diana. Ze krijgt meerdere malen akelige angst aanvallen en Diana wordt niet goed behandeld. In de periode na 2009 heeft ze nog een aantal psychoses gehad waarbij ze bij verschillende andere instellingen wordt opgenomen. Daar wordt wel rekening gehouden met de medicatie die ze krijgt, omdat Diana zo heftig reageert op de medicatie geven ze een lagere dosis of een andere combinatie van medicatie.  “Ik word knetter gek van die spullen en dat is heel lastig want ik heb ook een psychosegevoeligheid maar ik kan niet tegen die medicatie.”

 Ze blijft psychotische ervaringen houden maar het lukt haar om te blijven functioneren.

“En als ik dan helemaal knetter ben tegenwoordig dan ga ik gewoon rustig op de bank zitten en dan laat ik het gewoon zijn want de meeste dingen die ik waarneem het is niet meer zo heftig als vroeger en het zijn ook vaak geen enge dingen.”

Het zijn steeds dezelfde onderwerpen, dezelfde dingen, dit maakt dat Diana bewust is van haar wanen waardoor ze kan blijven functioneren. Ze heeft baat bij een vaste structuur en planning, waardoor ze zich minder snel verliest in een psychose. Ze blijft met beide benen op de grond staan en weet dit het een ervaring is.  Ze gebruikt een lage dosis medicatie. “de psychiatrie noemt het een psychose maar misschien kan ik ook wel gewoon meer dingen waarnemen.”

 Het werk verbindt Diana met de dagelijkse realiteit. Ze heeft veel steun aan haar man en aan God. Diana is bezig met EMDR trauma therapie om haar ervaringen in de instelling in 2010 te kunnen verwerken. Ze wonen in een fijn huis waarbij het fijn is dat het goed geïsoleerd is qua geluid. Zo is er geen overlast van buren of naar buren toe.

 Ze adviseert mensen met psychose gevoeligheid contact met de realiteit te houden en zo veel mogelijk proberen te aarden. Een planning maken, de dagelijkse dingen doen, in het nu leven en niet te veel extreme dingen doen. Aan professionals adviseert ze zich in te leven en te luisteren naar de ervaringen van iemand die psychotisch is. Samen zijn, medemenselijkheid en niet negeren. En minder medicatie.