Na een fertiliteitstraject huilde Sandra van geluk toen ze hoorde dat ze zwanger was

''I:En wat ging er door jou heen toen je gebeld werd en ze zeiden het is positief?

Eerst drie keer, echt waar? Wat zegt u? Heb ik het goed gehoord? [lacht]. Zoiets heb ik dan gezegd. En dan ging door me heen, ja… ik weet niet. Ik heb alleen het eerste uur heb ik maar zitten huilen alleen maar… van geluk hè? Eerst ging, dan, yes, eindelijk! De, al de moeite en de tijd en de vermoeidheid en de ding en de stress een beetje, is… wordt beloond [lacht]. Dacht ik. Dus het is niet voor niks geweest.Want we hadden al een klein beetje meer richting het gedachte gedaan van wat gaan we nou doen als het niet gelukt is? Eigenlijk zat ik daar eigenlijk al meer aan te denken in plaats van nou wel extra hoop te hebben om de teleurstelling een beetje te verzachten. Dus ik zat al meer van wat nou als het niet gelukt is? Van hoe gaan we dan verder? Daar zat ik meer aan te denken. En dan viel het natuurlijk extra… opluchting dat het dan wel positief was. Want de andere keren was ik wel redelijk zelf positief. Maar ja, dan viel het eigenlijk iedere keer tegen.''