Wim H. loopt altijd achter zijn vrouw aan wanneer zij wegloopt

Intussen heb ik d'r een kunstje geleerd, ook weer door adviezen van anderen. Ze wil weg, nou oké, doe je jas, kom, dan zal ik je jas even aandoen. Is niet nodig. Nee, maar het is koud. Kom maar jas aan, dan de deur voor haar open, dan gaat ze, dan loop ik erachter aan, dan liep ik erachter aan. Telefoon bij me en dan een meter of twintig, dertig erachter aan. Even oppassen dat, als ze omkeek, dat ze me niet zag. En dan na verloop van tijd kwam ik haar toevallig tegen en dan kon ik haar wel zover krijgen, dat ze niet verder liep, maar een omweg weer naar huis kwam. En dan, nou, dan was het goed, want dan wist ze niet meer waar ze mee bezig was en waar ze naar onderweg was. En dan waren we weer thuis en dan was het weer goed. En dat heeft een hoop spanningen gespaard.