Louis en zijn vrouw willen niet leven als een plantje

En ook met de wetenschap dat je op de weg terug bent wat haar betreft, en jezelf natuurlijk ook. Maar dat is, het doodgaan is voor ons beiden eigenlijk geen probleem. Daar praten we openlijk over en we zien wel of we er volgend jaar nog zijn, maar we willen niet in een tehuis worden opgevangen waar je als een plant aanwezig bent. Dan moeten we andere oplossingen gaan zoeken. En dat zal ook wel komen.

En wat zijn die andere oplossingen volgens u?

Nou, er is een ontwikkeling gaande in Nederland waar verenigingen zich aandienen om ja tot zelfdoding over te gaan en dat lijkt ons dan ook de beste oplossing, dan heb je je leven toch aardig goed kunnen beleven. En ook voor je kinderen en kleinkinderen wil ik de narigheid besparen van een lang ziektebed enzovoort. Zij is tweeëntachtig, ik ben vierentachtig, wat heb je dan nog te wensen, of te eisen. [lacht een beetje] Daar is geen probleem, met ons beiden. [-] Nou, als zij eerder aan de beurt is om dood te gaan dan ik, laat ik het zo stellen, dan verwacht ik tegen die tijd toch wel de weg te weten, in overleg met haar, maar ja wat is er dan nog te overleggen, om haar een rustige dood te geven. En hetzelfde hoop ik als zij eerder gaat als ik, dat mijn zoon of dochters de weg wel zullen vinden om mijzelf, dat ik mijzelf ga doden. Waarom zou ik dat niet doen. Als het allemaal mooi geweest is.