Mels wordt ‘s nachts gemeen geknepen, maar begrijpt niet hoe dat kan

Maar, waar ik misschien toch even nog op terugkom dat is die narigheid op bed. Er gebeurt van alles en er is niemand. Moet jij dat verhaal maar eens kwijt zien te worden.

Ja. En waarom, waarom is dat zo belangrijk of nee, nee ik moet het anders zeggen. Waarom maakt dat zo'n impact?

Omdat het je volledig grijpt. Die hand hè, op dat moment voel je het als een hand. Het is een hand, maar het is je eigen hand. En, en die vingers dat voelt dan alsof die vingers zo dik zijn. [-] En als je dan, dan bij het positieve bent, dat je wakker bent of, want ik probeer om los te komen. Ik moet soms zó trekken of knijpen, niet gemeen knijpen, maar zoals de handen toeknijpen. Daar heb ik zoveel kracht voor nodig. Ik krijg dat gewoon niet los totdat het uit zichzelf loslaat. En dan probeer je te kijken van: hé wie doet dat nou? Dan roep ik: broer! Maar broer is er niet. Dat is soms zo'n vreemde situatie.

Wat, het gevoel wat ik erbij krijg als u het vertelt, ik krijg een soort angstig gevoel erbij.

Ja.

Omdat er iets gebeurt wat er niet gebeurt.

Ongrijpbaar.

En klopt mijn gevoel met hoe u het vertelt, is dat ook angstig?

Ja, dat is angstig. Ik weet zeker dat, dat menigeen die bij mij op bed zou liggen, dat die bang zou, zou worden. Mijn vrouw, neem, gaat dan effe weer, weer terug naar mijn vrouw. Hè, die lag te huilen. En ik wist eigenlijk niet waarom dat ze huilde. Dus ik dacht, dat het een droom was, want het is een aantal keren gebeurd. Maar ik heb dat niet kunnen constateren dat het dromen waren.