Ingrid vertelt: “ga niet bij de pakken neer zitten en voel je niet schuldig”

Ja. Er niet in je eentje mee blijven zitten. Erover praten. Oh, het is een dooddoener maar het werkt altijd, echt praten met je omgeving en, ook met je huisarts van [-] een plan van aanpak. Moet je gewoon doen. En, en, en je niet schuldig voelen als het even niet lukt.. En het kan [-] je kan er heel gewoon, heel goed mee leven. Kijk maar naar mij. Hè. Ik, ik heb een prima leven. Ik ben hartstikke [-] ik ben heel gelukkig. Ik doe alles en ik ben nog steeds een Bourgondiër, kan er nog steeds van genieten, van alles. Maar, u dat je je niet [-] dat je je niet schuldig voelt. Dat je denkt dat je gestraft wordt ergens voor. Dus, dus praten. Ja. En beleidsmakers, ja, die moeten zorgen dat de zorg goed geregeld is. En dat je [-] ze zijn er nu goed mee bezig, met die keten, afspraken. Dat mensen die, die echt iets nodig hebben omdat ze een defect in hun lichaam hebben of in hun gestel hebben, dat die niet voor de extra, onkosten komen te staan. Want in je dagelijkse leven, heb je extra kosten. Want, de [-] ja, ik kom weer op het eten terecht maar als je mager moet eten en zo, dat is allemaal duurder. Dertig plus kaas is duurder dan gewone kaas. Dus dan word je dubbel gestraft. Je mag niet die lekkere kaas en je moet er nog meer voor betalen ook. En dat [-] maar ja, daar kunnen beleidsmakers niks mee doen. Maar er is overal een oplossing voor. Absoluut. En absoluut niet bij de pakken neer gaan zitten. Dat, dat zeker voor de mensen die het net gehoord hebben. Ja, het is vervelend en ja, je hebt levenslang maar wees blij dat het ontdekt is want nou ga je er niet dood aan. En anders wel. Vind ik een mooie afsluiter.