Anne vraagt haar vriend om haar zoveel mogelijk met rust te laten als ze ongesteld is

Respondent: Ik zeg het ook wel van tevoren. Zeg ik: ik voel het aankomen, laat me de komende dagen maar zoveel mogelijk met rust. En dan werkt het prima zo voor ons. In de nacht ook kan ik hem [mijn vriend] nog een keer aantikken en weet hij al: oh, ik moet even een kruik vervangen. Dus ja, zo lossen wij dat samen op, zeg maar. En voor de rest laat hij me goed met rust en dat is belangrijk.

Interviewer: Steunt hij je nog op andere manieren?

Respondent: Niet per se heel erg. Nee. Goh die kruik is al heel veel natuurlijk hè, want die heb ik onderhand elk uur/anderhalf uur een andere nodig. Dus als je in de nacht elk anderhalf uur die kruik moet vervangen voor je vriendin … Is niet heel leuk denk ik. Verder hou ik zelf wel rekening mee van tevoren van: oké, dan komt het. Dan zorg ik dat ik gewoon maaltijden heb, dus dat hij gewoon die op kan warmen. Dus dan zorgt hij dat we dan eten hebben. Maar dat heb ik dan van tevoren al ooit klaargemaakt. Dus dat soort dingen dan wel