De klachten voelen anders dan een burn out voor Janneke

Bij die burn-out had ik heel erg het gevoel dat ik gewoon in een in een put geflikkerd was en dat ik met m’n ogen open terwijl het knetterdonker was, alleen maar op zoek was naar een uitgang of een raam of een spleet waardoor ik gewoon kon ademhalen en dat had ik nu heb ik dat helemaal niet. Ik heb nu niet dat drukkende met die hoe dan? Hoe dat alles pikzwart is, nu heb ik het over een zwart randje, maar toen was alles pikzwart en alles was een probleem in plaats van kan ik er iets mee of kan er niets mee, dus ik heb verschrikkelijk veel goesting zeggen ze dan zo mooi in het Belgisch, Vlaams moet ik zeggen om de dingen te doen, alleen ik mis de energie en zo nu en dan ook gewoon de verbinding om iets te kunnen doen. Kleine probleempjes dat ik denk van hoe moet ik dat nou oplossen? Hoe moet ik dat hoe zou ik dat normaal gesproken doen? En dat ik daar heel lang over na moet denken en dat ik opeens denk tuurlijk joh, schroef erin, klaar, weet je wel zo en dat dat zijn dat hele snelle denken dat is er nog niet, ik hoop wel dat dat terugkomt, want dat vond ik juist zo leuk.