Carlos

Carlos is geboren op Kaapverdië en is opgegroeid in Portugal en Nederland. Hij maakt veel mee in zijn kindertijd, woont bij verschillende familieleden, zit een tijd op een kostschool en woont vervolgens weer bij een ander familielid. Het was geen leuke periode en Carlos heeft traumatische ervaringen. Op zijn twaalfde verhuist hij naar zijn vader in Nederland. In 1989 gaat Carlos in Militaire dienst en krijgt hij last van een identiteitscrisis. Hij verbreekt de relatie met zijn toenmalige vriendin en beland in een depressie. Als hij in 1990 uit dienst gaat komt hij in aanraking met een christelijke spirituele filosofie het Christelijk Rationalisme waardoor zijn leven weer de goede kant op gaat.

De steun die hij ervaart van de geloof gemeenschap inspireert hem om de opleiding tot psychosociaal werk te gaan doen. In 1995, tijdens het tweede jaar van de opleiding gaat hij mee op een training waarbij hij meedoet aan groepstherapie waar hij emoties naar boven moest halen die diep weggestopt waren zoals het verdriet van zijn kinderjaren en boosheid. Nadat hij geconfronteerd wordt met deze emoties merkt hij dat er geen begeleiding is vanuit de organisatie van de trainingen. Eenmaal thuis merkt hij dat hij zich niet zo goed voelt en besluit hij niet naar de spirituele bijeenkomst van de gemeenschap te gaan waar hij normaal juist zijn rust kan vinden. Carlos wordt steeds angstiger, slaapt slecht en voelt veel onbegrip vanuit zijn vrouw.

Als hij midden in de nacht naar de woonkamer loopt en een zwarte afstandsbediening op een wit boek van het Christelijk Rationalisme geschreven door Luiz de Mattos ziet liggen draait hij door. Het symbool van het kwade (zwart) lag boven het symbool van het goede (wit). ‘En toen was het toen werd ik psychotisch en toen begon ik al te schreeuwen, dit en dat in huis en ik wilde snel weg, ik wilde witte kleding aantrekken, witte, witte sokken en mijn vrouw die wist niet wat ze met mij aan moest ging bij de buren aanbellen, er kwam een buurman, ja, het was een donkere iemand. Daar werd ik ook bang van, want ik was bang voor de kleur zwart.’ Na een gevecht met de buurman rent Carlos naar buiten. Hij gaat opzoek naar een vrouw die hem zou kunnen helpen maar belt aan bij een onbekend adres. De vrouw die opendoet schrikt van Carlos omstanders helpen hem in bedwang te houden en bellen 112. Carlos wordt meegevoerd met een ambulance.

Tijdens zijn opname weigert Carlos medicatie te slikken wat hij ziet als vergif en wantrouwt hij de artsen die hem behandelen. Dit wantrouwen verdwijnt langzaam als Carlos ziet dat de artsen hem proberen te helpen en al snel mag hij naar huis. Later dat jaar krijgt hij nog een psychose waarbij hij andere medicatie (antipsychotica) voorgeschreven krijgt die hij blijft gebruiken en hem stabiel houden, Carlos ervaart weinig bijwerkingen. Hij gebruikt nog steeds deze medicatie, maar met een lage dossering.  

Carlos heeft verschillende banen gehad waarbij de ene baan leuker was dan de ander. 
Na het verlies van zijn baan door bezuinigingen belandde hij in een zware depressie. Hij krijgt een werk indicatie, namelijk WSW-indicatie (Wet Sociale Werkvoorziening) waarmee hij weer kan gaan werken onder bepaalde voorwaarden.

Inmiddels is Carlos gestopt met werken omdat hij merkt dat het gewoon niet meer ging. Hij viel steeds uit ook al wil hij graag werken. En toen ben ik op zoek gegaan naar andere baan om te re-integreren heb ik ook gevonden bij loket, briefadressen bij gemeente [Stad in Nederland] en daar viel ik ook wel uit en op een gegeven moment ging een lampje bij mij branden van het gaat gewoon niet meer, ook al wil ik het. Maar het gaat gewoon niet meer. Dus dacht ik van het is beter als zij mij dit keer afkeuren dan heb ik daar vrede mee. Dan laat ik me afkeuren en dan ga ik gewoon vrijwilligerswerk doen’.

Inmiddels helpt Carlos met veel plezier ouderen met boodschappen doen en helpt mee met rolstoelwandeling en andere activiteiten. Hij heeft een gezin waar hij zielsveel van houdt. In zijn vrijetijd gaat Carlos naar de sportschool waar hij graag gaat pingpongen, groepslessen volgt, krachttraining doet, Hij ervaart veel steun door het sporten en het contact dat hij heeft met de andere sportsleden

Zijn tweede huis is het huis van het Christelijk Rationalisme, zijn derde huis is de sportschool en zijn vierde huis is de organisatie waar hij vrijwilligerswerk doet.

Hij heeft een boek geschreven over zijn ervaringen en hoopt de GGZ te laten zien dat spirituele begeleiding een belangrijke manier kan zijn om mensen met psychische klachten te ondersteunen.