Mark

Alles gaat eigenlijk van een leien dakje voor Mark, hij studeert aan het HBO, heeft een bijbaanje en gaat uit, als hij rond zijn 20ste last krijgt van winterdepressies. In het voorjaar knapt het wat op en elke winter komt het terug. Hij is extreem moe, angstig, gestrest en piekert veel. Mark krijgt hulp en ontvangt medicatie. Goede en minder goede periodes wisselen elkaar af. Mark heeft een bipolaire stoornis. 

In 2008 merkt Mark dat hij ineens heel energiek is en voelt hij zich eigenlijk goed, dit komt niet overeen met de werkelijkheid. Hij heeft psychose gerelateerde klachten en uiteindelijk wordt hij begin 2009 met een manische psychose opgenomen. Het is heftig en intens. Mark is heel erg achterdochtig en heeft achtervolgingswanen. Hij voelt zich constant geladen en gespannen, het put hem fysiek en mentaal uit. Pas later na de opname ervaart hij weer rust, hij slaapt dagenlang 14 uur. Mark is vier tot vijf maanden opgenomen.  

Hij blijft redelijk gestrest en jarenlang depressief. Het duurt nog vier tot vijf jaar tot Mark zich wat langduriger beter voelt. Sinds de opname volgde hij verschillende therapieën en gebruikt hij medicatie. “Het gaat niet vanzelf, je moet er echt heel veel voor doen. Wil je voorkomen dat het weer gebeurt en dat je eruit komt eigenlijk”  

Mark richt zijn leven anders in. Mark volgt een bepaald ritme, elke dag sociale contacten, gezonde voeding, geen alcohol, voldoende beweging, goed slapen en rust pakken. Goed kijken naar de hoeveelheid prikkels per dag. Het is een onzekere tijd en een moeilijk proces qua acceptatie en rouwproces. “Je hebt geen idee hoe je leven er uit gaat zien en hoe ver je nog gaat komen” 

Tegenwoordig werkt Mark gemiddeld 6 uur per week als ervaringsdeskundig cliënt vertegenwoordiger. Dat geeft voldoening, alhoewel het ook lastig is geweest om het toekomstbeeld dat Mark had toen hij studeerde los heeft moeten laten. Dit heeft tijd nodig gehad, het praten met lotgenoten heeft hierbij geholpen.  

Mark vindt het leuk om te schrijven en heeft drie verhalen uitgegeven. Verder houdt hij van wandelen, series kijken en heeft hij twee katten. Hij heeft fijne vrienden om zich heen. Hij woont op zichzelf in een huurwoning, in een leuke buurt met veel op loopafstand. Mark heeft af en toe nog gesprekken met een nurse practitioner, maar veel minder dan voorheen, en gebruikt medicatie. De laatste twee jaar kan Mark iets meer vertrouwen om zijn vaste ritme soms wat los te laten, en dan gaat het ook wel vaak goed.  

Hij adviseert zorgprofessionals om ook aandacht te hebben voor negatieve (zoals nergens zin in hebben, weinig energie, moeilijk aandacht houden) symptomen en niet alleen voor het bestrijden van positieve symptomen. Ook adviseert hij samen te werken met andere organisaties die bijvoorbeeld een inloophuis hebben. “Als ik met een ervaringsdeskundige had kunnen praten had dat mij wel veel meer rust gegeven op dat moment’’