Clara voelde zich verschrikkelijk

Nou ja, het veranderde dus heel snel, want ik weet echt dat ik in een paar weken van een toch redelijk normaal functionerende student veranderde in een dood vogeltje op de bank, in de studentenkamer die voor niemand meer opendeed en niet meer goed voor mezelf zorgde. Dus in no-time, was mijn dag eigenlijk op de bank zitten en malen.
Vreselijk, ik voelde me verschrikkelijk, ja, totaal over overweldigd, eigenlijk, over hoe ik me voelde en ook totaal. Mijn hele perspectief was weg, dat weet ik ook nog heel goed. Dat ik dat ik dacht, ik kan gewoon niet verder dit, ik kan niet meer leven eigenlijk, dat kwam ook vrij snel, ja.

Praten over zelfmoordgedachten kan anoniem: chat via www.113.nl of bel gratis 0800-0113

Mijn ouders, die wisten dat in eerste instantie niet met mijn vader, mijn stiefmoeder, ik had daar ook vrij weinig contact mee, ook al op grond van, dat relaties niet heel goed waren. En mijn vriend, ja, die was bezorgd, dus die kwam ook nog vaak. Maar ja, onze relatie veranderde natuurlijk ook heel snel, want ik, ja, hè, dat was geen intimiteit meer en ik, ja, hij merkte natuurlijk aan mij dat ik heel erg veranderde en ik had nog met een paar vrienden contact en ik voelde ook echt wel hun ongerustheid maar ik wist het ook totaal niet wat ik daarmee aan moest. Ik denk dat ik bijna niet sprak toen, dat heb ik later ook wel gehoord dat ik eigenlijk een beetje mutistisch op de bank heb gezeten en dat ik ook heel weinig dronk en at, dus dat alle normale dingen veranderden eigenlijk. En ja, op een gegeven moment zijn zij zo ongerust geworden dat ze toch contact hebben opgenomen met mijn vader.