Shamilla is overbezorgd en gaat ’s nachts meerdere keren bij haar kindje kijken

Dat ik gewoon echt niet meer wist… gewoon ook slapeloze nachten had, niet kon slapen. Dat ik bang was dat er wat met haar gebeurde, omdat ik me heel erg zorgen maakte. Ik was in het begin echt heel erg overbezorgd over haar. Dat ik echt bang was… dat ik ook echt gewoon om het uur… zij heeft ook bij mij gewoon op de slaapkamer gelegen in een wiegje. Dat op een gegeven moment mijn tante tegen me zei, [naam], je moet nu wel gaan proberen om haar in haar eigen bedje te leggen. Ja maar, dat durf ik niet. Dan ben ik bang dat ik haar niet hoor. Weet je wel, dat soort dingen.

………

En dan heb ik nu nog met haar. Ik ben gewoon echt overbezorgd, soms weleens. Want ik ga zo ’s nachts zo vier, vijf, zes keer het bed uit hè? Ik moet haar gewoon zo nu zelf laten komen voor de fles, maar dan ga ik gewoon naar haar kamertje kijken of ze nog ademt en dat… ja… Maar ik denk dat het ook wel komt omdat het misschien je eerste kindje is en iedereen ervaart dat natuurlijk anders. Maar ik wil het gewoon goe-… ja, hoe moet ik het zeggen? Je wilt het gewoon goed doen. En dan hoor je wel om je heen, ja, je doet het goed, je doet het goed. Maar voor jezelf is het nooit goed genoeg zeg ik dan. Ja, zo, zo voel ik het dan, laat maar zeggen.