Saskia had tijdens haar eerste zwangerschap toen ze kanker kreeg behoefte aan contact met lotgenoten

En eh, maar je, maar wat ja wat wel zo blijft, is dat je een apart geval bent. En dat je dus met je dikke buik dat je op hematologie loopt. En eh je valt dus wel op. En vervolgens loop je met je, met je hoofddoekje op, op gynaecologie. Dus het is wel zo dat ik in die tijd vooral heel erg iemand gemist heb, die hetzelfde voelde als ik. Want je bent een beetje…  nou ja, je valt op, maar niemand die je ernaar vraagt, maar iedereen die naar je kijkt en… eh… pas later kwam ik erachter dat er een praatgroep was, maar die is dan wel vanuit [naam plaats in België]. Dus hier in Nederland is ook niet echt iets voor zwangere kankerpatiënten of zoiets. En dat zijn dingen die ik wel gemist heb. Want je krijgt wel de folders mee voor de [? 1:08:13], maar ja je gaat niet met iemand in gesprek die bij wijze van nog student is en ehm, zijn of haar leven verandert ook, maar je zit ook met een heel klein mensje wat nog geboren moet worden. Ehm, ja en, en die zorgen, die kennen zij niet.