Henny vraagt zich af hoe euthanasie in zijn werk gaat

Dan is er nog iets, waar ik mee zit. Euthanasie bijvoorbeeld, waar ik mijn gedachten over laat gaan. Als je nou zover komt, dat je ergens een soort kasplantje bent en je zit in een tehuis en dergelijke. Dan zou ik wel euthanasie willen hebben, maar dat moet je bij je heldere verstand, moet je zoiets beslissen. Wanneer moet je dat nou doen? Volgens mij ben ik nog redelijk helder, maar wanneer, om dat nu zo te doen, daar hang ik ergens nog tegenaan. Kijk, als ik op iets, een ongeluk zou krijgen, reanimatie, wel of niet reanimeren. Dat soort dingen. Zoals ik nu ben, nou wil ik nog wel gereanimeerd worden, daar ben ik nog niet aan toe dat ik denk van [-].

Want stel je voor dat ik nog drie jaar misschien, of misschien wel langer, dat weet geen mens, nog zo functioneer zoals ik nu doe ongeveer, weet je wel? Nou, dan wil ik nog wel gereanimeerd worden. Maar het vervelende is dat het allemaal bij je verstand is, zoals ik nu vermoedelijk ben. Dus daar zit je dan ook nog weer over te dubben en te doen, hoe pakken we dit weer aan, weet je wel? Dus daar moet ik nog even over denken, ik moet er eerst denk ik maar eens met mijn huisarts over spreken, dat dat de eerste weg is. Maar dat zijn toch ook dingen, die je ineens bezig beginnen te houden. Snap je? Dus er zitten allemaal wat facetten aan dit gedoe van het begin van Alzheimer, ja. Ja.

Ja. Levenseinde [-]

Ja.

Is inderdaad een, een onderwerp waar veel mensen over nadenken, ja.

Ja, natuurlijk. Daar denk je van tevoren ook wel eens over na, maar vooral omdat je dus, ja je verstand verliest, zullen we maar zeggen eigenlijk, terwijl je nog goed gezond bent. Ze kunnen niet zeggen van als je kanker hebt of zoiets, dan begint dat al, kijk, dan kun je nog heel lang bij je verstand blijven, dat je dat kan beslissen. Maar in dit geval zou dat dus vermoedelijk anders zijn. Dus daarom begint dat je nu ook al bezig te houden, terwijl het misschien nog helemaal niet echt nodig is, weet je, zo.