De film was herkenbaar en daardoor ook erg confronterend voor Gerard en zijn vrouw

In het begin heel veel. Internet. Internet en folders, we gaan ook naar de dinges, Alzheimer Café, één keer in de maand. En als die documentatie en zo, en veel via internet en alle soort Alzheimer. Ik heb er twee of drie boeken van. Heb ik een van professor [naam], heb ik toen gekregen. En twee dvd's heb ik, waarin verschillende dinges vergeleken worden, hoe iemand is en hoe zijn partner daarop reageert, wat er eigenlijk fout aan is. Die foute houding wordt dan wel gespeeld, hè? Hoe de verstandhouding van die twee is en dan krijg je daarna, datzelfde beloop nog een keer, hoe het eigenlijk goed is. Maar dat is goed om dat te zien.

Ja?

Ja.

Hoe, hoe ervaarden jullie die video?

In het begin, ik vond het goed, mijn vrouw begon er meteen bij te huilen, want ze zag een hoop dingen. Maar ik zeg, dat is niet gespeeld, volgens mij, daar zit ik nou achteraf over te twijfelen. Maakt verder ook niet uit. Het was gewoon heel duidelijk, heel confronterend van ja, ze herkent een hele hoop dingen en situaties bij mij.

Ja.

Ja, dan zie je alleen nogmaals de bevestiging van, wat je eigenlijk al weet, maar wat je nog aan het verwerken bent.