De heer Slofstra omschrijft het zoeken naar informatie als een eenzaam en negatief proces

Ja als begrip deed het me niets. Maar, het was wel even een mep die je kreeg, die hard aankwam. En, ik ben onmiddellijk aan het studeren gegaan om erachter te komen. En dat ging via de bibliotheek. Daar lagen twee boekjes, Amerikaanse schrijvers. Die heb ik versierd die boekjes. En achter in de bibliotheek, enkele wekenlang op woensdagmiddag of zoiets, die boekjes doorgeworsteld. Een eenzaam gebeuren, maar ik wist eens anders ook niet hoe ik aan de literatuur moest komen. Het was ook een frappant, negatief gebeuren.

Hoe bedoelt u dat?

Nou, achter in de bibliotheek [lacht] Amerikaanse literatuur doorworstelen. Waar ik, ja, een groot gedeelte van de literatuur miste natuurlijk.

Zoals?

De Latijnse woorden voor, nah ja goed, dat is hun manier van communiceren. En daar kom ik niet uit. Maar ik heb goed gelezen en voelde me [lacht] enigszins terug in de jaren [-]. Hoe houd je was dan had je in de bibliotheek boekjes ontdekt, gingen die stiekem achterin de zaal zitten lezen, seksuele boekjes dus. Dit [lacht] was ongeveer dezelfde sfeer achterin de zaal zat ik mijn boekjes van Alzenheimer te bestuderen.