De heer Klaassen kwam in een ‘leeg’ leven terecht nadat hij afstand nam van vrijwilligerswerk

Is ook, is ook. Vergeet niet dat, dat, ik had vroeger sinds mijn pensionering. Nee, laat ik het zo zeggen, ik had vroeger een vrij druk leven, drukke baan en met heel veel mensen contact, moest mensen aannemen, moest mensen ontslaan, sollicitatiegesprekken, ontslaggesprekken. En ineens houdt dat op. Dat is pensionering, daar houd je rekening mee. Maar als dan dat er ook nog bij komt, dan zijn de, de vrijwillige taken, die je dan doet, na zo'n pensionering, die worden een last, hè? En dan voel je dat je, dat je er niet meer bij hoort. Je kunt niet meer volgen waar het over gaat. En dat irriteert geweldig. En dan stop ik, dan zeg ik, nou, dan ga ik weg. En dat begrijpen mensen niet altijd, omdat je dat ook niet zo duidelijk formuleert natuurlijk. En dan ontstaat er een periode, waarin je wat leegloopt zo, hè? Je hebt geen taken meer aan de buitenkant, hè? En dan denk je, ja, jongens, wat doe ik nog, hè? En moet dat zo tot aan het einde toe?