Martyna vond het prettig dat haar gynaecoloog naar haar angsten vroeg

Sowieso was m’n man ook samen met mij in die kamer en ze zei tegen mij: ja we hebben verschillende opties, maar bepaalde opties zullen helaas niet bij jou werken. En ze vroeg mij ook, want niemand eerder vroeg mij dat, ze vroeg: waarom ben je bang voor de operatie? En toen begonnen we daarover te praten. Eigenlijk blijkt dat m’n angsten alleen in m’n hoofd zijn, dat zijn geen realistische angsten. Dat ik zeg: ik ben bang dat ik niet wakker word en ze zei: nee dat risico bestaat er wel en dat risico is er altijd, maar die is minimaal. En voor de operatie krijg je nog een individueel gesprek met een anesthesioloog, die gaat met jou alles doornemen. Je wordt onderzocht, je bent jong, je bent vitaal, dus dat risico is gewoon minimaal. Ik wist daardoor: er is nog iemand met wie ik ga praten, die ook voor mij gaat zorgen en inderdaad zo was het ook, dat ik een individueel gesprek heb gehad met anesthesioloog en die heeft mij echt stap voor stap uitgelegd. Ik mocht ook kiezen wat voor een soort verdoving het liefst zou willen hebben, welke bijwerkingen bij alles horen, dus dat die informatie gewoon geven en het duidelijk maken wat dat inhoudt, wat dat is, wat ze met jou gaan doen. Dat heeft me gewoon heel veel rust gegeven. Want dan weet je gewoon: oké, dat zijn de stappen, die moeten uitgevoerd worden, maar dat is het en niet meer. En dat vond ik heel fijn, want dat was de eerste dat iemand gewoon tegen mij zei: ja dan gaan we het nu echt daarover hebben. En dat was denk ik het omslagpunt voor mij. En elke keer toen ik die gynaecoloog zag of sprak, ze vroeg mij: ben je er bang voor? Is er iets? Heb je vragen? Als je vragen hebt, altijd zeggen. En die aandacht vond ik gewoon heel erg lief. Dat iemand zoveel aandacht voor een patiënt kan hebben en die ruimte ook geven. In Polen was het ook: we moeten we moeten verder, ik heb nog andere patiënten, je bent niet de enige hè. En hier kan ik m’n verhaal helemaal kwijt en dan wordt nog gevraagd: heb je misschien nog andere vragen? Is er iets? Dat doorvragen vind ik ook heel belangrijk, want vaak zit je ook wel met bepaalde vragen, maar je durft het niet te stellen. Maar als iemand toch nog een keer vraagt dan denk ik ja oké misschien …ga ik die vraag toch wel stellen. Dus dat vond ik heel erg aandachtig. Ook dat die gynaecoloog: ik zag het gewoon dat ze heel erg kundig was, dat ze eigenlijk zoveel kennis had en dat ze mij gewoon dingen ging uitleggen en ik dacht: ja ik heb echt vertrouwen in jou.