Behandelingen

In dit thema lees je over de ervaringen die vrouwen+ hebben met verschillende behandelingen voor verschillende menstruatieklachten en aandoeningen. Denk hierbij aan pijnstilling, hormonale behandeling, kijkoperatie, endometriumablatie, baarmoederverwijdering of andere medicatie.

Veel vrouwen+ slikken pijnstillers tegen hun menstruatieklachten. Sommige vrouwen+ kopen deze bij de drogist; anderen krijgen pijnstilling voorgeschreven door de huisarts of gynaecoloog. Paracetamol, naproxen en ibuprofen worden genoemd als pijnstillers die vrouwen+ gebruiken. Astrid en Sanne kregen oxycodon voorgeschreven tegen hun buikpijn. Dit is een zware pijnstiller. Sanne vindt het heftig om zo’n zware pijnstiller te nemen, en wil dit dan ook beperken. Astrid vertelt dat ze in het ziekenhuis een aantal keer morfine kreeg voor haar hevige buikkrampen.

Het effect van de pijnstillers verschilt. Bij sommigen helpt het tegen de pijn. Cynthia heeft bijvoorbeeld minder last van krampen. Bij anderen, zoals Sanne, helpt de pijnstilling niet. Enkele vrouwen ervaren bijwerkingen van de pijnstilling. Roosmarijn is bijvoorbeeld gestopt met het slikken van ibuprofen, omdat ze last kreeg van haar darmen. Maartje en Astrid vertellen dat ze zich soms onbegrepen voelen door hun arts, als ze alleen pijnstillers krijgen voorgeschreven.

Lees meer over menstruatiepijn en pijnstillers op de website van Thuisarts.

Vormen van anticonceptie kunnen invloed hebben op de menstruatiecyclus en worden soms ook gebruikt als behandeling van menstruatieklachten, zoals hevig bloedverlies of veel pijn. Dit gaat dan om de anticonceptiepil of een hormoonspiraaltje. Je kan meer lezen over anticonceptie in het thema Anticonceptie.

Een aantal vrouwen+ kreeg een kijkoperatie. Een kijkoperatie wordt gebruikt om een mogelijke diagnose zoals endometriose te bevestigen. Daarnaast kan tijdens de kijkoperatie ook endometriose verwijderd worden. Bij sommigen, zoals bij Angela, leidde de kijkoperatie tot een diagnose endometriose. Bij anderen, zoals bij Cemile en Astrid, bleef er onduidelijkheid over de diagnose of was er niks afwijkends te zien. Maartje twijfelt of ze een kijkoperatie wil, ter bevestiging van de diagnose. Ze is bang voor de littekens en dat de kijkoperatie invloed heeft op een kinderwens.

Op de website van De Gynaecoloog lees je meer over een kijkoperatie

Verschillende vrouwen+ vertellen over endometriumablatie. Daarbij wordt het slijmvlies aan de binnenzijde van de baarmoeder weggebrand. Cintha koos voor een endometriumablatie, omdat dit minder ingrijpend is dan een baarmoederverwijdering. De behandeling is haar meegevallen. Vlak na de behandeling had ze wel last van buikpijn. Na de behandeling merkte ze dat haar menstruatie minder werd, al weet ze niet zeker of dit door de behandeling kwam of dat het de overgang was. Christina overwoog een endometriumablatie, maar dit was vanwege haar tweehoornige baarmoeder niet mogelijk. Voor sommige vrouwen+ zijn er meerdere behandelopties waar ze uit kunnen kiezen. Cintha besloot samen met haar gynaecoloog voor een endometriumablatie.

Op de website van De Gynaecoloog lees je meer over deze behandeling

Angela, Marita, Christina en Linda (A) lieten hun baarmoeder verwijderen. Marita en Christina vertellen dat ze dit als enige optie zagen om hun klachten te verminderen. Christina wist dat ze geen kinderen meer wilde en kon daarom deze keuze maken. Bij Angela en Christina adviseerde hun gynaecoloog om deze operatie te doen.

Christina vertelt dat ze bang was voor de operatie en narcose. Marita was opgelucht toen het voorbij was. Voor Angela voelde het als een rollercoaster, omdat ze snel na haar beslissing voor de operatie behandeld kon worden.

De vrouwen+ noemen verschillende positieve effecten van de baarmoederverwijding. Marita en Angela hebben geen buikpijn meer. Christina voelt zich vrijer nu ze geen menstruatie meer heeft. En Linda (A) vertelt dat ze anders in het leven staat, nu ze geen stemmingsklachten meer heeft. Zowel Christina, Marita als Angela hebben het gevoel dat ze dit eerder hadden moeten doen.

Een kinderwens speelt bij veel vrouwen+ een grote rol bij het kiezen van een behandeling. Dit speelt vooral bij operaties zoals een kijkoperatie of een baarmoederverwijdering. Toen Angela en Sanne voor het eerst hoorden over de optie voor een baarmoederverwijdering voelden ze zich beide nog te jong en vonden ze die stap te rigoureus. Angela probeerde eerst zwanger te worden, wat niet lukte. Daarna nam ze afscheid van haar kinderwens, en koos ze voor een baarmoederverwijdering. Christina wilde na haar eerste zoon niet meer kinderen. Een kinderwens speelde bij haar geen rol meer in de keuze voor een baarmoederverwijdering. Martyna is blij dat ze haar baarmoeder kon behouden, omdat ze een kinderwens heeft. Haar vleesbomen zijn operatief verwijderd.

Christina en Angela voelen zich meer vrij na hun baarmoederverwijdering. Angela vindt het fijn dat ze geen menstruatieproducten meer mee hoeft te nemen als ze de deur uit gaat. Christina vindt het fijn dat ze zich geen zorgen meer hoeft te maken over doorlekken. Ze voelt zich meer vrouw, nu ze geen last meer heeft van hevig bloedverlies.

Lees hier meer over een baarmoederverwijdering. 

Verschillende vrouwen+ vertellen dat zij cystes, vleesbomen of poliepen hebben laten verwijderden. Martyna benoemt dat ze twee operaties heeft gehad om vleesbomen te verwijderen. Dit leidde tot minder buikpijn tijdens haar menstruatie. Bij Linda (B) werden er poliepen verwijderd. Bij haar hielp de operatie niet tegen haar klachten. Martyna kreeg voor haar operatie een injectie van GnRH-analogen. Dit zorgt ervoor dat je tijdelijk in de overgang komt, en dat vleesbomen vaak kleiner worden.

Lees op de website van De Gynaecoloog meer over behandelingen van vleesbomen

Lisanne werd voor haar bloedstollingsstoornis (de ziekte Von Willebrand) behandeld bij het hemofiliecentrum, gespecialiseerd in bloedstollingsstoornissen. Lisanne kreeg verschillende adviezen van verschillende artsen. Dit vond ze verwarrend. Ze gebruikt onder andere tranexaminezuur. Dit remt bloedingen. Daarnaast krijgt ze een DDAVP-spray. Dit stimuleert de bloedstolling. Lisanne voelt zich meer vrij na haar behandeling. Ze vindt het fijn dat ze zich geen zorgen meer hoeven te maken over doorlekken.

Mandy heeft ook de ziekte Von Willebrand. Ze heeft een keer bloed toegediend gekregen. Verder krijgt ze een behandeling dat herhaaldelijke bloedingen moet voorkomen. Ook zij gebruikte een tijd tranexaminezuur (ook bekend als Cyklokapron). Nu is dat niet meer nodig, omdat ze minder last heeft van hevig bloedverlies.

Lees meer over de behandelingen voor de ziekte Von Willebrand op de website van de NVHP.

Sommige vrouwen+ kregen ijzertabletten als behandeling voor hun bloedarmoede. Bij de meesten hielp dit. Martyna benoemt dat zij daarnaast ook bijwerkingen ervaarde, zoals buikpijn en diarree. Bij Lisanne worden haar bloedwaarden goed in de gaten gouden. Als haar ijzergehalte laag is, krijgt ze tabletten of een ijzerinfuus. Ook Salma vertelt dat ze in Syrië een infuus kreeg en nu in Nederland ijzertabletten.

Lees hier meer over de behandeling van bloedarmoede op de website van Thuisarts.

Linda (A) en Leen hebben beide de diagnose PMDD. Hiervoor kregen ze antidepressiva voorgeschreven. Linda (A) vertelt dat ze een slechte ervaring heeft gehad en daarom liever geen antidepressiva slikt. Ze had veel last van bijwerkingen. Het kost haar nu veel moeite om het gebruik weer af te bouwen. Leen vindt antidepressiva geen oplossing voor haar stemmingswisselingen, maar het geeft haar wel de ruimte om haar emoties te reguleren. Linda (A) kreeg injecties met GnRH-analogen, om haar kunstmatig in de overgang te brengen. Linda (A) heeft later gekozen voor een baarmoederverwijdering. Linda (A) kreeg verschillende adviezen van verschillende artsen en vond die verwarrend. Leen had graag meer informatie willen hebben; ze had nu het gevoel dat ze niet genoeg wist om een goede keuze te maken.

Lees hier meer over de behandelopties voor PMDD op de website van PMDD Nederland.

Verschillende vrouwen+ vertellen dat ze hulp hebben gezocht voor hun mentale gezondheid bij bijvoorbeeld een psycholoog of seksuoloog. Bij Linda (A) en Leen (A) was dit onderdeel van hun behandeling voor PMDD. Voor anderen was het om te praten over de effecten van hun klachten of behandeling. Voor lichamelijke klachten zochten vrouwen hulp bij een fysiotherapeut of bekkenbodemfysiotherapeut.

Verschillende vrouwen benoemen dat zij andere geneeswijzen hebben geprobeerd. Christina probeerde bijvoorbeeld acupunctuur. Lore ging naar een hormooncoach. En Evi en Linda (A) bezochten een orthomoleculair therapeut. Astrid ging voor haar darmklachten naar een alternatieve geneeskunde praktijk.

Verder vertellen veel vrouwen+ dat ze hun leefstijl hebben aangepast. Verschillende vrouwen+ hebben hun beweegpatroon aangepast. Sanne en Marita sporten en doen aan yoga om hun klachten te verminderen. Dominique moet juist minder bewegen in het kader van haar bandeling omdat haar menstruatie lang uitblijft. Ook in het voedingspatroon doen sommige vrouwen+ aanpassingen. Maarte, Cemile en Astrid volgen een endometriose dieet. Ook Lore volgt een streng dieet, wat positief effect heeft op haar buikklachten. Ze vindt het wel moeilijk dit dieet vol te houden, omdat het haar soms belemmert in sociale situaties. Dominique moet als onderdeel van haar bandeling van het uitblijven van haar menstruatie aankomen. Dit doet ze met behulp van een diëtist. Marita lette op haar voeding toen ze zich voorbereidde op haar baarmoederverwijdering.

Bij anderen biedt een bandeling geen oplossing voor hun klachten. Bij Astrid weten de artsen niet meer hoe ze haar kunnen helpen. Ze voelt zich hierdoor onbegrepen. Jennifer en Maartje herkennen dit en hebben het gevoel dat je er ‘dan maar mee moet dealen’. Martyna heeft ondanks meerdere operaties om haar vleesbomen te verwijderen, nog steeds hevige menstruaties. Linda (B) benoemt dat ze het vooral frustrerend vindt dat bandelingen niet helpen.